Vandaag heb ik het horloge van mijn vader omgedaan.
Dat deed me pijn op mijn pols, ik voelde iets scherps.
Dit was er aan de hand:
Het stukje rechts is een doorgesleten en losgekomen deel van de huls van de pushpin, die in mijn pols prikte.
Het horloge hing op een veertje en het stukje pusher dat nog op zijn plek bleef zitten.
De andere kant was niet veel beter.
Dit is de pushpin van een horloge uit 1976 dat vooral 's zondags werd gedragen. De pushpinnen waren met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid origineel.
Kort en goed: controleer je band zo nu en dan.
Met een klein rukje had ik de stalen band van de Omega die het betreft los. Natuurlijk zitten er nu nieuwe, goede, pushpinnen in.
De band heeft nog even een schoonmaakbeurt gehad in de ultrasoon:
Deze band zag er niet vies uit en is regelmatig met een vochtige doek gepoetst. Toch kwam er een hele wolk aan vuiligheid uit in de ultrasoon.
Een opmerking daarover: vuil in een band gaat op den duur werken als een schuurmiddel. Een schone band slijt minder. Dus als het even kan een metalen band zo nu en dan in de ultrasoon mikken.
