Ok, in dezen ben ik bewust cryptisch gebleven omdat het eigenlijk een beetje een ‘easter egg’ is van deze wijzerplaat en ik de lezer vooral wilde uitnodigen zelf nog eens heel goed te kijken. Als dat gefrustreerd heeft, schiet het zijn doel voorbij. Misschien helpt het als ik aangeef dat dit nummer 30/50 is en dat dus op de wijzerplaat is af te lezen? Zo niet dan zal ik het zichtbare geheimpje verklappen.
Toch mooi opgelost. Vroeg me af of dat bij andere nummers dan vijftallen niet te onrustig zou ogen. Valt mee, ook mooi, maar nummer 30 is wel subtieler. En lastiger te raden.
Je kon volgens mij niet kiezen, dus is het toeval dat ik een van de meer evenwichtige puntposities ontvangen heb. Maakt het geintje niet minder leuk. En als je het aanduiden van een genummerde LE op de wijzerplaat als essentieel beschouwt (en bij zo’n kleine oplage mag dat wel, vind ik), dan vind ik dit een behoorlijk subtiele doch functioneel vormgegeven wijze om dat te doen. Het leidt niet af van andere elementen of de leesbaarheid en verstoort niet of nauwelijks het lijnenspel. Daarom vind ik het ook wel goed passen in een Bauhaus-geïnspireerd ontwerp.
Ik vind altijd dat horloges met een guilloché patroon in de wijzerplaat, of een bepaald kleuraccent, dat accent of patroon nooit in de band terug moeten laten komen. Ik zou er een strakke platte Cordovan op zetten. Die zijn soepel als kousenband, en onverwoestbaar.
Mooi horloge verder. Dank voor dit verhaal.
Ik zou me zeker ook niets aantrekken van eventuele goudvissen, laaggeletterden en lunguïstische filistijnen op dit forum die om kortere of simpeler teksten roepen. Het leest prima weg, en geeft een goede inblik in de beweegredenen achter de aankoop, en de beleving van het horloge.
Kijk, dit zijn de leukere verhalen om te lezen. Er is tijd en moeite in gestoken en dat zie je terug. Ik hou daar wel van en ik zou het graag vaker zien.
Van het horloge zelf word ik ook wel blij. De schubben op een anders wat kale wijzerplaat vind ik een toffe toevoeging die niet te veel de aandacht trekt. De wijzers en executie van het datumvenster vind ik ook erg tof gedaan.
De meegeleverde foto’s zijn ook erg goed gelukt vind ik. Al met al kijkt en leest het lekker weg. Mijn complimenten!
In veel gevallen is het nu eenmaal zo dat tussen horloge en bandje contrast bestaat en dat is prima, maar ik vind eventuele coördinatie, zoals hier, zeker geen minpunt. Het voornaamste nadeel hier is dat het bandje stijf blijft, hoewel het wel naar je pols vormt. Het andere nadeel is dat het geponste patroon vervaagt door oprekken. Ik vind dat jammer, niet omdat er niks anders mogelijk is, maar omdat er duidelijk geprobeerd is ook met het bandje een geheel te smeden en esthetisch verwelkom ik dat. Zo’n geheel is natuurlijk ook mogelijk met contrasterende kleuren of gladde of anders getextureerde bandjes.
Ik snap de afwegingen die geleid hebben tot de keuze van dit horloge.
Ik vind de kastvorm (zij-aanzicht) erg gaaf .
Ook de wijzerset (vormgeving) is mooi gekozen.
Het forum heeft inderdaad geen aparte review sectie (zelf vermeld ik review in de topic titel wanneer ik wat opstel), dan is het voor iedereen duidelijk.
Bedankt voor het fijne leesvoer!
Dat je nog lang van het horloge mag genieten.
Goed idee. Nu was dit ook eigenlijk een deel twee van mijn introductietopic, maar eigenlijk geldt al snel dat als het daarna om specifieke horloges gaat, de overweging en ervaringen al gauw richting review neigen. Zo-ook hier.
Dat mag altijd natuurlijk, maar grijs op een witte dial voelt voor mij gelijk onderkoeld. Omdat dit 18mm tussen de pootjes heeft, heb ik ook niet veel, om niet te zeggen nauwelijks, andere opties liggen. Dat nodigt niet uit tot experimenteren, vooral ook omdat ik de bijgeleverde band wel mooi vind staan. Iets soepeler en ik had er weinig commentaar op gehad.