Hoe de buurman mij weer tot Seiko bracht.
Zo begon het:
… kan jij misschien een batterijtje in mijn horloge zetten?
Wat vooraf ging:
Natuurlijk heb ik Seiko’s in mijn kistje: twee van die duikers oude stijl, met zo’n kussenvormige kast.
Die vind ik mooi en draag ik ook geregeld.
Maar met andere Seiko’s heb ik niks. Ik knap af op het 5-tje logo.
En monsters kunnen me niet bekoren.
En nu heb ik toch weer een Seiko gekocht.
Schuld van de buurman.
Ana-Digi: ik had er ooit een. Van Breil. Was al best lang op zoek geweest naar een
Ana-Digi maar vond nooit iets acceptabels. Uiteindelijk een blauwe Breil gevonden.
Maar die droeg niet fijn, dus weggedaan: geeneens meer een plaatje van.
En toch: af en toe kijk ik dan weer.
Verlekkerd weleens naar sommige Breitlings en Omega’s.
Maar altijd vind ik er wel iets aan: te druk of te saai, cijfers te groot, te kaal.
Zoals:
Luminox: te weinig Digi.
Breitling: wat een dunne wijzertjes.
Omega: mooi!.. maar ik wil echte digi-raampjes.
Nog een Breitling: die heeft weer te grote indices.
En dan is er vaak ook iets met luchtmacht, waar ik niks mee heb.
En dus werd het niks.
En toen:… kwam de buurman met de vraag of ik een batterijtje kon vervangen in zijn klokje.
Dat bleek een deerlijk gehavende Seiko H021-7001 te zijn.
Had hij zo rond 1995 gekocht voor zo’n 800 DM meende hij zich te herinneren.
Eentje met matglas, geen foto van gemaakt, maar het was zoiets:
Dat matglas deert hem niet: hij snapte al die functies al nooit en aan de wijzers kan je zien hoe laat het is.
Het horloge heeft dus ook gewoon al vele bouwputten doorstaan.
Buurman kan straten maken en tegels zetten en met stenen klussen dat het een lieve lust is… en de Seiko doet dan mee.
Het batterijtje zat er in een wip in, het kortsluiten was met Forumhulp zó gepiept.
Maar het ding opnieuw instellen, turend door het matglas: ik heb driekwartier zitten tobben.
Daar had ik eerst een boekje voor nodig.
Dat kon buurman niet vinden…
… maar het Internet bood uitkomst.
Maar wat een getob en gepruts als je die schermpjes haast niet kan aflezen :
Maar….
gaandeweg mijn gepruts en gepriegel vond ik het ding steeds leuker worden.
En dus, toen ik eindelijk klaar was…
eens gekeken of ze nog te vinden zijn, die H-21’s.
En ja hoor: in de Baai dreef er nog een.
Niet deze:
Maar deze:
Net wat ik zocht:
Betaalbaar, AnaDigi met veel digi in digihokjes, niet blauw, en ook niks met luchtmacht.
Hoef ik ook dit plaatje niet te fotoshoppen naar Seiko-vliegtuigjes.
Morgen komt ‘ie en dus nu al voorpret.
En ik weet bijna wel zeker dat de buurman als hij hem ziet toch aan Horlogeglaspuntnl moet gaan geloven.
[sup]Noot: foto’s zijn alle van het Internet geplukt[/sup]