Deze twee en een half uur durende documentaire over de opkomst en ondergang van de Sumerische beschaving heeft meerdere zijdelingse koppelingen naar de horologie.
In het eerste half uur wordt ergens uitgelegd hoe we aan een 60-base getallensysteem zijn gekomen vanwege de vorm van onze handen, terwijl rond de 45e minuut de uitvinding van het geschreven woord voorbij komt, en rond de 57e minuut de eerste massa-productie, oftewel manufactuur, aan bod komt.
Toegegeven, er zit veel bij wat absoluut niet over tijdsmeting gaat, maar toch vind ik het leuk om er over na te denken dat we de 360-graden-boog, het uur met 60 minuten, de minuut met 60 seconden en de factor 12 aan de Sumerische beschaving te danken hebben, van zo’n 8000-9000 jaar geleden.
Elders op de wereld liepen de laatste mammoeten nog rond, en was er in dit deel van de wereld nog geen dorp te bekennen, maar rond Sumer, Ur en Uruk hield men zich bezig met bier, poëzie, wiskunde, tijdsmeting en architectuur.
Rond 1:03 komt het eerste kookboek aan bod.
En, ik werd even emotioneel op 1:15:50. Een prachtig uitzicht over de haven, kust en wadi van Haifa, gezien vanaf de Bahai tuinen bovenaan de wadi. Ik heb daar toch prettig gewoond, in Bat Hen.
Was jij er bij? Ik zie het wel gebeuren dat dat zo gegaan is. Met base-60 kwam je voor de uitvinding van het schrijven verder dan met base-10. Hoe dan ook, het is een mooie theorie.
Het is een lange zit, maar wat een weids en ver strekkend verhaal zeg. Ik vraag mij af of “Stof zijt gij, tot stof zult gij weder keren” hierop geïnspireerd is. Het verhaal van Mozes, de toren van Babel en de Ark van Noach komen ook uit deze hoek, dus het zou me niks verbazen.
Mooi man, deze ga ik even aan de kant zetten voor een rustig momentje morgenmiddag. Eerste minuten gezien, lijkt me wel interessant.
Klopt ja, dat het verhaal van Noach ook weer gerecycled werd voor de bijbel. Interessant hoe we in bepaalde cycli door de tijd heen gaan. Hoe sommige verhalen steeds terugkomen of echoën door de tijd heen.
Ik heb nou een paar van die afleveringen gezien, en het lijkt er op dat er meerdere beschavingen geklapt zijn, gevolgd door een “dark age”, en in alle gevallen worden de ruïnes van die beschavingen dan toegedicht aan “Reuzen”. Nu zie ik reuzen-mythologie in Noorwegen, Griekenland, Rome, Ierland, Wales en zelfs de Bijbel terecht komen, dus ook dat lijkt redelijk universeel in het westelijke deel van Eurazië.
Nou, ja, het is een vrij simpel verhaal. Ik woonde in Zweden, en was het daar zat. Mijn relatie liep op z’n eind, het land verveelde me. En net in die tijd kwam ik een fijne Israëlische dame tegen. Erg mooi. Dus ach, maar eens naar Herzeliyya verhuisd, Maar zij kwam uit Haifa, dus toen ze zwanger werd wilde ze dichter bij moeder in de buurt gaan wonen, en dus kwamen we in Haifa terecht. Bovenaan, in de Carmel en Bat Hen buurt.
Haifa is een mooie stad met wijdse stranden, een kleurrijke Arabische wadi, een prachtige Bahai tempel en achter de stad uiteraard het prachtige Noorden van Israel. Erg mooi. Helaas is Tel Aviv en omstreken voor mij toch de shit. Er wonen daar meer liberalen, en de stemming in Tel Aviv is om te smullen. Wat een gezellig en druk festijn. Ook daar is de kust geweldig, en heb je Yafo, waar je de beste Hummus in het land weg haalt.
Hoe dan ook, 3 jaar gewoond. Maar ik vond het politiek gezien niet om uit te houden. Het land is enerzijds racistisch van aard, en anderzijds kun je nergens heen rijden, omdat al je buren (Egypte, Libanon en zo) op je willen schieten, dus het voelde ergens onvrij. Dus weg gegaan.
Maarreh, werk ze nog deze nacht. Ik ga pitten. Het is laat.
Simpel maar wel vermakelijk. Dank voor het delen. Wil er altijd nog eens naartoe. Hopelijk gaat er snel een einde komen aan de covid ellende met wat hulp van knappe koppen en kan ik eens een kijkje nemen.