De "ziel" van een horloge, hoe zien jullie dat?

Vintage Horlogeforum
1

Bij mijn commentaar op de uiterlijk mooie Longines van XXOF spreek ik er over dat ik electronische horloges geen “ziel” vind hebben.
Ik vind dat ik dat even uit moet leggen en ben tevens benieuwd waarom andere horloge liefhebbers vaak ook niets hebben met een horloge op batterij.

Onder de “ziel” van een horloge versta ik, dat het horloge door de energie van de drager in beweging wordt gezet. Dit kan door middel van opwinden en door middel van beweging van de arm zijn. Eigenlijk stop je daardoor een stukje van jezelf in het hart van het door jou gedragen horloge waardoor het in beweging komt.

Een horloge dat wordt gevoed door een eigen energie bron kan nooit dezelfde “ziele” connectie maken en zal dus nooit een geheel vormen met de drager, tenminste dat is mijn overtuiging.

Ben benieuwd hoe andere horloge dragers daar over denken.

mvg, Frans

2

Hi Frans,

Inderdaad een goeie, “wat geeft een horloge ‘ziel’?”

Ik ben het met je eens dat het uurwerk dan minimaal (deels) mechanisch moet zijn. Echter dit kan voor mij zijn een hand opwinder, een automaat maar ook een deels electronisch uurwerk zoals het ESA uurwerk uit de Longines die ik eerder liet zien of het stemvork uurwerk van Bulova zoals deze in diverse andere merk horloges ook ziet (Tissot, Omega e.d.). Je ziet bij al deze horloges de secondenwijzer soepel bewegen ipv met tikjes. En dat vind ik dan weer mooi :slight_smile:

een vreemde eend in de bijt zijn de Seiko Kinetics welke wel door beweging opgeladen worden maar toch electronisch/quartz zijn. Hier loopt de secondenwijzer met tikjes echter in dit geval vind ik het niet erg.

Heeft zo’n Kinetic volgens jou ‘ziel’?

Groetjes,

Marc

3

En als je nou zelf de batterij in je quartz-horloge hebt geplaatst, heeft ie dan wel “ziel” .:wink:

4

Een ‘ziel’ toekennen aan horloges vind ik een beetje ver gaan, maar je moet aan een horloge wel kunnen draaien of er mee kunnen slingeren. Handopwinder, automaat, maar ook Autoquarz vind ik interessant. Gewoon quartz op een batterij vind ik niets aan.

5

Beste Frans,

De zielloosheid van kwartsuurwerken; alweer een interessant onderwerp dat nauw aansluit op een tweetal eerdere discussies in het forum handelend over het over- of onderschatten van horloges.

Ik denk dat dit gevoel, dat overigens heel veel horlogeliefhebbers met u en ondergetekende delen, alles te maken heeft met het feit dat er geen “ziel” aan te pas is gekomen om een elektronisch gestuurd uurwerk tot grootse prestaties te bewegen. Natuurlijk, er is ooit een uitvinder/ontwerper geweest die de basis heeft gelegd voor het eindresultaat, maar verder is het een kwestie van kunststof in een vorm gieten, wat raderen en een setje elektronica bij elkaar rapen en hup, weer een perfect lopend, veelal goedkoop uurwerk gereed voor inbouw. Of het mag wat duurder zijn en het resultaat lijkt dan als twee druppels water op het mechanische voorbeeld. Voor het eindresutaat maakt het geen enkel verschil: de “bouwer”, de mechanische vakman, die, voor zover dat nog noodzakelijk is, zorgt voor de eindmontage heeft geen enkele invloed meer op het sublieme gangresultaat, tenzij hij of zij het wel heel erg bont maakt.

Hoe anders is dat bij een mechanisch werk. Elke minimale tolerantie, ieder nog zo’n klein foutje heeft een enorme uitwerking op het gangresultaat en er zijn dan ook geen twee uurwerken gelijk. Aan die onzekerheid, die imperfectie en de invloed die de drager van het horloge onbewust op het uurwerk uitoefent ontleent een mechanisch werk een eigen “persoonlijkheid”, waaraan de bezitter uiteindelijk gaat wennen. Bovendien moet je iets doen om het resultaat acceptabel te houden: je moet het horloge regelmatig opwinden en dragen, en eens in de zoveel jaar moet een onderhoudsbeurt zorgen voor een goede dagelijkse gang.

De gemiddelde mens heeft zoiets kennelijk nodig en beschouwt zijn of haar horloge als een dagelijkse begeleider met alle imperfecties die ook de medemens onvermijdelijk met zich meedraagt. Een perfecte wereld is saai, en onbewust wordt de meeste elektronica, inclusief die om de pols, dan ook gezien als een soort aanval op de menselijkheid. De perfecte tijdmeter wordt daarmee tot een volkomen normaal en vanzelfsprekend bezit, dat je tot de volgende batterijwissel of tot het moment dat de kast of band uit elkaar valt volkomen mag negeren; perfect lopen doet het ding toch wel. En gaat er iets kapot, wel, er is zo weer een nieuw exemplaar aangeschaft, want vergeet niet dat sinds de opkomst van het kwartsuurwerk het horloge tot een mode-accessoire van de massa is geworden, of laten we zeggen, is gedegenereerd. Johan Cruyff heeft het ooit in goed Amsterdams eens zo uitgedrukt: “Ieder voordeel heb z’n nadeel” en hoewel ik absoluut niets van voetbal of welke sport dan ook moet hebben en de goede man op dat moment zeker geen uurwerken in gedachte had, hij had wel gelijk!

Hartelijke groeten,
Robbert

6

Ik ben het eens met eerdere posters, laat ik dat vooropstellen !!

Maar vergeet niet dat het goed is geweest dat de Zwitsers op een gegeven moment mee zijn gegaan in het quartz-verhaal…anders had de hele Zwitserse horloge-industrie niet meer bestaan.
M.a.w. de Zwitserse quartz-horloges zijn de redding geweest van de gehele Zwitserse horloge-industrie.

7

IK krijg een klein beetje de indruk dat ik niet helemaal begrepen wordt en dat ligt niet aan jullie maar aan mijzelf, denk ik :slight_smile:

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik absoluut niets heb tegen electronische horloges, integendeel ik vind ze vaak erg mooi om te zien.
Ik heb alleen niets met de uurwerkjes die er in zitten.

Waarom niet zul je denken?

Het klinkt misschien een beetje vreemd wat ik nu ga schrijven maar ik heb het gevoel dat je als eigenaar van een mechanisch horloge een verlengstuk bent van degene die het horloge geschapen heeft. Dankzij jou als drager “leeft” het horloge.
Jij koestert het, jij stopt er energie in, jij laat het repareren (naar de dokter) wanneer het niet goed meer functioneert of zelfs is gestopt.
Het horloge “leeft” door de energie die er constant door de drager in wordt gestopt, zou de drager stoppen met zijn energie toevoer dan stopt het horloge (gaat “dood”). Er bestaat dus een soort ziels verbinding, begrijpen jullie.

Bij een electronisch horloge is de batterij bepalend voor de energie toevoer waar jij als drager geen directe invloed op hebt, behalve wanneer de batterij vervangen moet worden. Er bestaat geen directe ziels verbinding om het horloge aan de gang te houden.

Ik ben geen gelovig mens zoals de meeste mensen die in een zgn. God geloven.
Maar ik geef jullie ter overweging:

De schepper van een mechanisch horloge is eigenlijk de “God” van het mechaniek.
De drager/bezitter van het horloge is eigenlijk de “Jezus” van het horloge, hij stopt er zijn hele ziel en zaligheid in om het mechaniek te laten lopen en dat constant wanneer hij/zij het horloge draagt. Wanneer hij/zij dat niet zou doen dan stopt (sterft) het horloge.

Een electrisch horloge is volledig zelfstandig door de ingebouwde energie bron en heeft daardoor geen externe bron nodig om te kunnen leven en heeft dus geen direct lijntje met de “ziel” van de drager. Vandaar een horloge zonder “ziel”.

Zoals jullie hebben gezien zet ik ziel tussen " " omdat ik doel op de ziel van de drager.

Misschien vinden jullie het kletspraat maar zo zie ik het, ik kan echt een band hebben met een mechanisch horloge en er verliefd op zijn of noem het er van houden omdat hij afhankelijk is van mijn energie om hem aan de gang te houden.

Kom ik op het kinetische horloge, ook dit horloge is afhankelijk van de energie die de drager er in stopt, hij is alleen in staat om overtollige energie op te slaan waardoor hij niet voortdurend afhankelijk is van de drager. Maar hij heeft de energie van de drager wel nodig om in leven te kunnen blijven.

Voorts kan ik me ook heel goed vinden in het deel van Precisieman alhoewel dit voor mij persoonlijk niet de hele lading dekt.

mvg, Frans

8

Frans,

Ik snap je wel…je fantaseert, romantiseert en idealiseert.
De metaforen die je gebruikt zijn pakkend maar ook een beetje doorgedraaid, hilarisch !

Probleem met jouw theorie is dat jouw horloge niet alleen bij jou loopt maar ook bij een ander.
En dus…jouw horloge is niet afhankelijk van jouw energie maar van een externe energie, van wie dan ook.
Dat maakt dat we allemaal een beetje Jezus zijn !! :wink:

Maar hulde voor de manier waarop je het hebt verwoord !

9

Is toch niets mis mee Ropa?
Doorgedraaid valt wel mee hoor maar is er niet iemand hier op deze site die stelt “Mijn horloge is een verlengstuk van mijzelf” en dat is precies wat ik bedoel.

Mijn horloge kan alleen bij een ander lopen wanneer die ander er net zo van houdt als dat ik doe. Wanneer hij hem zou verwaarlozen dan stopt hij er op een gegeven ogenblik echt mee.

Vaak is het zo (imo) aan het horloge herken je de persoon die het draagt :wink:

mvg, Frans

ps. Ik vind dit trouwens wel mooie discussies, hèhè.

Ropa Schreef:

Frans,

Ik snap je wel…je fantaseert, romantiseert en
idealiseert.
De metaforen die je gebruikt zijn pakkend maar ook
een beetje doorgedraaid, hilarisch !

Probleem met jouw theorie is dat jouw horloge niet
alleen bij jou loopt maar ook bij een ander.
En dus…jouw horloge is niet afhankelijk van
jouw energie maar van een externe energie, van wie
dan ook.
Dat maakt dat we allemaal een beetje Jezus zijn !!
:wink:

Maar hulde voor de manier waarop je het hebt
verwoord !

10

Maar Frans, wij als horlogeliefhebbers zouden jouw horloge toch nooit verwaarlozen !!
Dus ik moet nuanceren : “alle horlogeliefhebbers zijn een beetje Jezus”.

Mee eens, aan het horloge herken je de drager.

En ja, dit zijn leuke, interessante discussies !

11

Beste Frans,

Nee, dat verhaal van u is geen kletspraat, maar u vroeg met name naar de persoonlijke mening van de andere forumleden en die heb ik in mijn epistel geprobeerd te verwoorden.

Dat het horloge een verlengstuk van de drager is lijkt mij in het geval van een mechanisch uurwerk een logische zaak, zeker omdat die drager er alleen al door zijn of haar bewegingen een niet onaanzienlijke invloed op uitoefent. In dat opzicht is een kwartswerk volstrekt onverstoorbaar. Aan beide uurwerktypen moet energie worden toegevoerd en of dat nu door de een of andere beweging of door het plaatsen van een cel wordt gedaan is mijns inziens niet van wezenlijk belang.

Veel belangrijker voor een vermeende zielsverbondenheid is naar mijn stellige overtuiging de relatie van de drager via het uurwerk met de schepper van het mechaniek, de mechanicus die er tijdens het in elkaar zetten zijn ziel en zaligheid in heeft gelegd en die ondanks grote inspanningen niet heeft kunnen voorkomen dat er kleinere of grotere onvolkomenheden in zijn werk geslopen zijn. Dat gegeven maakt dat je je als drager van het horloge via de dagelijkse “eigenaardigheden” van het uurwerk verbonden kunt voelen met degene die hem tot leven heeft gewekt. Die verbintenis is des te groter naarmate de eigenaar van het horloge zich realiseert dat hij met de aankoop van een kostbaar mechanisch, handgemaakt kunstwerkje tevens verantwoordelijk is voor het “voortleven” van dit staaltje technisch erfgoed. En alleen al vanwege het voorgaande zullen er weinig serieuze verzamelaars zijn die kwartshorloges verzamelen, of het moeten mensen zijn die zich hebben gespecialiseerd in bijvoorbeeld de technische ontwikkeling van het horloge.

Inderdaad, een interessante discussie, want het raakt de kern van de reden waarom mensen horloges adoreren, zelfs verzamelen en… waarom er zoiets als een horlogeforum bestaat.

Met vriendelijke groeten,
Robbert

12

Mijn persoonlijke mening: ik ga niet zover om een "ziel"sverbondenheid met een horloge te hebben. Het is wel erg leuk om een horloge geregeld op te ‘moeten’ winden om de rest van de dag te kunnen zien hoe laat het is. Ook voor horlogegekken is dat zelfs aan automaat leuk, omdat je die, na dat een poosje niet gedragen te hebben, ook weer ‘aan moet slingeren’. Dat is wel een soort ‘gevoel’ wat je dus bij mechanische horloges hebt.

Ik denk niet dat ieder mechanisch horloge met bloed zweet en tranen tot de grootst mogelijke precisie gebracht is. Er is ook ontzettend veel lopende band werk en gewoon productie met grote volumes geweest bij het vervaardigen van mechanische horloges.

De gewone massa quartz uurwerken vind ik ook niets, maar de introductie van electronica, zoals bij de laatste aanwinst van XXof en ook b.v. de stemvork uurwerken, om de balans goed te regelen, vind ik wel weer erg leuk. Vergeet ook niet dan er in electronische componenten, zeker in de begintijd, ook toleranties zitten waardoor niet iedere zelfde electronische schakeling zich zetzelfde gedraagt. Daarom moet het als zodaning ook aandacht in de historie van de mechanische uurwerken krijgen/houden.

13

Hoi Robbert,

U heeft gelijk, ik vroeg om de persoonlijke mening maar was dit al gauw weer vergeten toen ik aan het schrijven was, mijn excuus.
Bedankt voor uw uitgebreide reactie’s!

mvg, Frans

Precisieman Schreef:

Beste Frans,

Nee, dat verhaal van u is geen kletspraat, maar u
vroeg met name naar de persoonlijke mening van de
andere forumleden en die heb ik in mijn epistel
geprobeerd te verwoorden.

Dat het horloge een verlengstuk van de drager is
lijkt mij in het geval van een mechanisch uurwerk
een logische zaak, zeker omdat die drager er
alleen al door zijn of haar bewegingen een niet
onaanzienlijke invloed op uitoefent. In dat
opzicht is een kwartswerk volstrekt
onverstoorbaar. Aan beide uurwerktypen moet
energie worden toegevoerd en of dat nu door de een
of andere beweging of door het plaatsen van een
cel wordt gedaan is mijns inziens niet van
wezenlijk belang.

Veel belangrijker voor een vermeende
zielsverbondenheid is naar mijn stellige
overtuiging de relatie van de drager via het
uurwerk met de schepper van het mechaniek, de
mechanicus die er tijdens het in elkaar zetten
zijn ziel en zaligheid in heeft gelegd en die
ondanks grote inspanningen niet heeft kunnen
voorkomen dat er kleinere of grotere
onvolkomenheden in zijn werk geslopen zijn. Dat
gegeven maakt dat je je als drager van het horloge
via de dagelijkse “eigenaardigheden” van het
uurwerk verbonden kunt voelen met degene die hem
tot leven heeft gewekt. Die verbintenis is des te
groter naarmate de eigenaar van het horloge zich
realiseert dat hij met de aankoop van een kostbaar
mechanisch, handgemaakt kunstwerkje tevens
verantwoordelijk is voor het “voortleven” van dit
staaltje technisch erfgoed. En alleen al vanwege
het voorgaande zullen er weinig serieuze
verzamelaars zijn die kwartshorloges verzamelen,
of het moeten mensen zijn die zich hebben
gespecialiseerd in bijvoorbeeld de technische
ontwikkeling van het horloge.

Inderdaad, een interessante discussie, want het
raakt de kern van de reden waarom mensen horloges
adoreren, zelfs verzamelen en… waarom er zoiets
als een horlogeforum bestaat.

Met vriendelijke groeten,
Robbert

14

Mooie reacties, hartelijk dank allemaal!

Ik had misschien moeten beginnen met: mijn horloge leeft dankzij de persoonlijke energie die ik er continu in stop, vandaar de “ziels” verwantschap :wink:

Het mooie is dat ik eigenlijk heel weinig verstand van horloge techniek heb, in tegenstelling tot de meeste forum leden.
Daarom kan ik het zo waarderen dat een kastje met allemaal asjes en radartjes gaat leven dankzij mijn energie.
Kortom, ik denk dat ik gewoon te gepassioneerd ben wanneer het gaat om een volledig gemechaniseerd horloge (:smiley:

mvg, Frans

15

Ik weet niet eens of een mens wel een ziel heeft het harde bewijs is nog nooit geleverd dus dat een horloge een ziel heeft ik denk het niet .
het is meer een bepaald gevoel wat je opbouwd met een mechanisch klokje denk ik.
tja hoe je dat nu wilt noemen is ook voor iedereen anders.

16

Ik zie een parallel met motorfietsen.

Een 600cc Japanner (CBR 600 bijvoorbeeld) wordt al vaak als karakterloos omschreven. Doet het altijd, is in alles redelijk tot zeer goed, heeft laag onderhoud nodig en heeft zelden kinderziektes. Bovendien is het vaak opstappen-wegrijden zonder veel gewenning. Zielloos.

Neem je een oude BMW boxer bijvoorbeeld, dan heb je te maken met dingen die tussen de beurtjes stuk gaan (en de kenner weet welke dingen dat zijn en anticipeert daarop door het onderdeel van te voren te vervangen). De koude start vergt een bepaalde procedure, de motor komt uit de veren wanneer je gas geeft. Tussentijds moeten de carburateurs extra afgesteld worden, pijn in je kont na een lange rit “hoort erbij”, de snelheidsmeter zwiept en net in die ene regenbui gaat er een bougiekap kapot. “Karakter” of “ziel” heet dat dan.

Als we rationeel met horloges om zouden gaan hadden we allemaal een G-Shock, Suunto of een ander waterdicht digitaal klokje. Het liefst op een zonnecelletje. Geen of zelden onderhoud nodig, geen asjes die af toe een druppeltje smeer nodig hebben en niet meer bang voor een stofje tijdens het vervangen van de batterij of het afregelen van een mechanisch uurwerk.

Gelukkig zijn er mensen die urenlang in een mechanisch horloge kunnen turen naar radartjes, veertjes, geanodiseerde schroefjes en mooi gefreesde delen. Die het vakmanschap van deze eigenlijk achterhaalde manier van de tijd bijhouden kunnen waarderen en benieuwd zijn naar het verhaal achter “hun” favoriete merk of klokje. Die gefascineerd naar de secondenwijzer van een highbeat klokje kunnen kijken. Die in een Excel tabelletje bijhouden hoe nauwkeurig hun ETA werkje loopt. Mensen die náár hun horloge kijken ipv eróp. Mensen die op EBay op zoek gaan naar dat ene oude Sandoz klokje dat nog in hun collectie ontbreekt.

Enfin, jullie begrijpen me wel…

17

Frans, je hoeft je niet te verontschuldigen;) We zitten op dit forum allemaal (min of meer) in hetzelfde schuitje. In ieder geval zijn we allemaal ‘horloge gekken’.
Echter, een ieder beleeft het toch weer op een andere, eigen manier. En een ieder heeft zijn eigen stokpaardje. En juist die verscheidenheid van mensen maakt dit forum zo leuk.

18

Ik hou ervan te voelen dat een automaat door mijn armbeweging “opgewonden” raakt.

Bij een kinetic is dat trouwens nog duidelijker, die loopt zwaarder…

19

Hebben wij mensen toch nog een voordeeltje ten opzichte van een batterij,een batterij loopt leeg als hij een horloge aandrijft,wij laden juist op als we dat doen.
M.C.

20

Heerlijk, dit topic! :slight_smile: Volgens mij heeft iedereen zijn eigen beleving bij de ziel van een horloge. En dat maakt 't alleen maar leuker. Een ‘ziel’ past in mijn optiek alleen bij een handopwinder of automaat. Vaak herken je het getik van je eigen horloge(s) en kun je ze op basis van het tikken onderscheiden. Dát is wat mij betreft de ziel van je horloge.

Niets tegen kinetics, stemvorken en quartz, maar die missen voor mijn gevoel dat typische, dat wat een horloge ziel geeft. Maar dat is wat mij betreft beslist geen diskwalificatie. Sterker nog, ik ben dol op mijn G-Shock! Maar ik ken 'm geen ziel toe. Dat laatste geldt voor de verschillende quartz-horloges die ik heb.