Ik zou nooit in de positie geraken om die kennis te vergaren. Maar goed, bij ons op kantoor wordt er misschien meer dan gemiddeld over “dismissable offences” gepraat.
Hoe dan ook, smaken verschillen, maar de wiskundige dikteberekening is wel wat. Iets van een basis-proportie klinkt aannemelijk.
Zo kun je op basis van je eigen lichaamsbouw ook angstvallig goede voorspellingen doen over het type partner waar je waarschijnlijk mee thuis komt.
Maar ik ben nieuwsgierig: was die collega zelf een soort van Chris Hemsworth-achtige halfgod?
Frenologie gaat ver, maar het blijkt dat 99 van de 100 paren ten opzichte van elkaar binnen een bepaalde bandbreedte van lengte, zwaarte en tint liggen die smaller is dan wij zouden willen toegeven.
Ik vraag me af, als je de botte cijfers in een BI omgeving gooit, of dat wel zo is. Gewoon even de fysiometrische data van drie miljoen Nederlandse koppels, bijvoorbeeld.
Want dat wij selectief paren lijkt me evident, ook al kunnen gedragswetenschappers aan de hand van vragenlijsten niet uitwerken waarom.
Ik had ergens zo’n BI artikel gelezen. Maar ik vind het kreng niet meer.
Ik begrijp even niet wat mijn nichtje er mee te maken heeft. Als m’n vriendin ook m’n nichtje is, is mijn schoonmoeder dus ook m’n tante of schoonzus (afhankelijk van of je met nichtje een dochter van mijn broer of een dochter van een oom en tante bedoelt). Ik weet dat er plaatsen zijn waar dat heel normaal is, maar daar kom ik gelukkig niet vandaan.
Dat ik, wat dit onderwerp betreft, niet bij de meeste mannen hoor, is ook niet het geval. De meeste vrouwen lijken op hun moeder, dus bij de meeste mannen lijkt de vrouw/vriendin op hun schoonmoeder
Kom ik er niet meer in
