Al jaren fan van een vintage Doxa 300T (het boek had ik al). Vorige week kwam een verwaarloosde Searambler voorbij op Ebay. Omdat ik tegenwoordig enkel nog kapotte horloges koop, stond op deze mijn naam geschreven. Het terugbrengen van horloges is voor mij het leukste deel aan de hobby geworden.
aan het bandje was ook werk
Wat is het:
2° versie van de Synchron = 1975-1978
Wat moest er aan gebeuren:
Binnenwerk eruit
Na een ultrasoon badje moest de bezel eraf.
Als je dit zelf zou overwegen, het viel reuze goed mee. Er zit een uitsparing ter hoogte van de lume pip.
Ik schrik er bij duikhorloges altijd van dat na een grondige poetsbeurt er nog altijd zoveel vuil onder de bezels zit

deze veer zorgt voor de klik
Eens de bezel er af was, kon ik aan het vlakke mineraal glas beginnen.
Eerder al eens goede resultaten met de diamant slijpstenen om mijn houtbeitels te wetten (gestart met 1000 grit tot dat alle krasjes eruit waren. gelukkig geen afgebrokkelde randen, kraters of echt diepe krassen.
Omdat de diamantslijpsteen tov schuurpapier veel sneller materiaal afneemt, heeft deze eerste stap geen halve minuut geduurd. De stappen erna des te langer.
gevolgd door diamantpasta en de dremel
Ik ga bij een volgende gelegeheid mijn waterstenen eens proberen, gezien die veel fijner gaan dan de 3000 diamantsteen en de dremel dan nadien minder werk zou moeten hebben.
Verder heb ik de bezel terug ingekleurd met modelbouwverf.
De Synchron 58 is gewoon een ETA 2783. Onderhoudje verliep dan ook vlot.
In de band heb ik één schakel verplaatst en dan 3 missende beads van een sloopband gerecupereerd. Alle beads vervolgens langs de achterzijde terug strakgetrokken, want zoals je op de 2° foto kan zien was het een wonder dat er maar 3 schakeltjes misten
Dit is het geworden, perfect is ie zeker niet maar een toolwatch mag mi wat leven laten zien.
Wie denkt dat dit goed afgelopen is voor de Doxa, heeft het mis.
Na een leven vol avonturen heeft hij op zijn oude dag een kantoorbaantje moeten nemen
bedankt voor het lezen