Zo, deze keer beloof ik niks om het kort te houden. Maar goed, er zit hier niet veel historie of een verhaal vast dus het gaat vast meevallen. 
Het is wel een beetje foto heavy.
Ik heb nogal wat mensen lastig gevallen op het forum en daarbuiten om toch een all round waterdicht horloge te vinden met goede lume. Vooral geen duiker, dat is niet mijn ding. Dus een periode van zoeken, kopen, ruilen, flipperen, etc.
Daarnaast wilde ik ook wel iets in een andere kleur erbij als dresser gewoon voor de ik-wil-eens-wat-anders-onder-een-pak-dagen.
Nu wil het geval dat de hobby voor mij ooit echt met Tissot is begonnen en zoals de titel al aan geeft en ondanks de liefde voor Grand Seiko heeft Tissot een warm plekje in mijn horlogehart.
Vanwege kleine budgetaire meevallers, wat geruil heb ik een elkaar aanvullend DUO gevonden.
Zoals u ziet lieve lezer, zijn duikers niet aan mij besteed. 
Toch moet ik zeggen dat ik er al verslingerd raakte toen deze laatste versie van de Tissot Seastar 1000 werd geïntroduceerd. En na een voorzichtige paar weken als functioneel horloge gedragen te hebben én de stalen band erbij besteld te hebben (de blauwe is standaard alleen leverbaar met een rubberen band) is de liefde gegroeid en vindt ik het naast een heel prettig horloge ook mooi. Nooit verwacht dat ik dat van een duiker zou zeggen. 
Tissot timmert al meer dan een eeuw goed aan de weg en ik ben weer super onder de indruk van de afwerking van deze duiker. De kastvorm doet het voor mij ten opzichte van andere duikers in combinatie met de juist niet zo grove bezel met keramische inlay. Samen met de brushed “striping” met het polished middendeel en de wat gedrongen lugs draagt hij heel erg prettig.
Maar vooral wijzerplaat, mooi in balans ook dat datumveld (ook in de juiste kleur!) en vooral die sunburst. 
prachtig!
Van nagenoeg zwart:
tot het prachtige blauw:
Tsja en qua iets anders, toch een dresser, maar wat dan?
In een post van vorig jaar van @wbcoupe werd ik getriggerd door de nieuwe Visodates.
Quartz welliswaar, maar in tegen stelling tot de automaat zonder het, in mijn ogen veel te grote, dag en datumveld en de veel te korte wijzers.
Nu ben ik niet zo’n “goudkleurig” mens. Maar toch vond ik de PVD varianten iets hebben waarbij de rosegouden absoluut een gevoelige snaar raakte. Maar die renders op het internet hè en die zoetsappige band die er standaard op zit. Meer een dames model met zijn 40mm… Nee, niet echt iets waar ik warm van wordt. Het ziet er in mijn optiek niet uit.
Toch ben ik hem in het echt gaan bekijken en gevraagd of er donkerbruine band op kon… Tsja, ik was verkocht. Een totale metamorfose.
Zeg nu zelf, de kleur, het gebolde saffier, de gebolde wijzerplaat in off-white (eggshell):
De gedraaide lugs:
De kastvorm matcht uiteraard aan de automatische Visodate:
Niks mis met rosegoud zeg ik. 
Een two-piece collectie die overal wel bij past. Een mooi duo binnen de collectie al zeg ik het zelf.
Los van dat bevestigd het toch weer mijn waardering voor Tissot.
Voor beide horloges geldt dat de afwerking voor het geld toch wel heel goed is. De indices zijn netjes afgewerkt. Het voelt robuust aan en kan de concurrentie met hogere segmenten best aan.
Dank voor het lezen en kijken. Plaatjes doen het altijd goed toch? 
