Dat hoor ik al veertig jaar - en de berg afval (of ‘projectjes’ groeit dientengevolge enorm, afgewisseld doordat af en toe weer een reparateur wordt gevonden waar de liefde af en toe de economische realiteit overruled.
In die zin is ook het fantastisch dat er de laatste jaren een aantal fanatieke hobbysleutelaars is opgestaan die nog aardig veel moois redden 
Vergelijkbaar misschien met sleutelclubs voor oldtimers die samenwerken??!
Respect voor de redders, wat mij betreft💪
7 likes
Nou ja daarom ook mijn vraag, als je oude boeken leest dan maakte de mensen vroeg gigantisch veel onderdelen zelf omdat uren bij geen waarde hadden en wisselstukken duur waren. Nu is dit natuurlijk andersom, kan je een complete balans met veer etc kopen voor €20,- dan gaat niemand meer een balansas zetten of een spiraal aftellen.
Als hobby maakt het niet uit, dan kost tijd niets, maar ben gewoon eens nieuwsgierig hoe een professionele horlogemaker hier naar kijkt.
3 likes
Met uitzondering van horloges met een grote financiële of emotionele waarde is het herstellen van horloges niet economisch rendabel te krijgen, nog los van het feit of je onderdelen gaat oplappen of vervangen.
Hobbymatig maakt het natuurlijk niet uit, dan heb je een ander uitgangspunt.
Als ik ergens een kastvondst uit de 60s oppik voor 2 tientjes, dan gaat daar nog eens datzelfde bedrag in omdat je altijd wel iets moet vervangen (opwindveer, tiretteveer, pakking, glaasje), plus een bandje.
Dan zit je op 60 piek, wat zo ongeveer de max is als je m zou willen verkopen.
En dan heb je de servicebeurt nog niet gedaan, qua uren, verbruiksmateriaal (schoonmaakvloeistof, olie) en investering in je gereedschap.
2 likes
Eigenlijk simpel…
Als het lijkt dat de winstmarge te klein wordt na reparatie en je ook nog 12 of 24 maanden garantie moet geven, dan kan je beter wat anders gaan doen. Er moet natuurlijk op het einde van de maand brood op de plank komen.
Soms is het dus interessanter om een horloge binnen te sturen bij de fabrikant dan er zelf uren aan tijd te gaan insteken.
Bij vintage is de verkoopwaarde soms kleiner dan een servicebeurt. De beginnende verzamelaar begrijpt dit niet altijd.
Ik probeer het dan te vergelijken met een oldtimer, je kent het bedrag dat je er aan betaald hebt, maar je weet niet waar je uit komt alvorens hij er weer als nieuw gaat uitzien en perfect gaat rijden. 
Klopt.
En wat met de investeringen van een pro… + extra investeringen voor elk merk ook nog eens.
3 likes
Helemaal waar.
Het duurdere segment valt als hobbyist sowieso al af.
Nog afgezien van het feit dat je de onderdelen als niet-gecertificeerde hobbyist niet kan krijgen en geen garantie kan geven, zou ik niet weten wie zijn seamaster professional of daytona van 4 jaar oud bij mij zou komen langsbrengen voor onderhoud 
.
2 likes
Bijna per definitie.
Bij een vintage Omega kan het er nog uit, maar met een Tissot draai je al break even.
Alles wat daaronder zweeft, aan mooie, lokale merkjes met vaak prima uurwerken, die moet je redden omdat ze er leuk uit zien, niet om er financieel op vooruit te gaan.
2 likes
Ik reken mijn tijd inderdaad ook niet. Ik werk 40 uur per werk in loondienst en sleutel in de avonduren en weekenden voor mijn plezier. Ik verkoop wel eens wat door, maar dan moet je denken aan “winsten” van 30-50 euro max. En dat is dan het verschil tussen aan/verkoop en spreek ik nog niet eens over al de tijd, servicematerialen etc. Als ik mijn hobby kan bekostigen ben ik al tevreden.
5 likes
Precies dat.
1 like
Commandant groen?
Ik probeer een economische gezonde mix te zoeken, enerzijds heb je de standaard zaken als de moderne ETA’s, die kun je nagenoeg volledig plannen qua doorlooptijd.
Een aantal onderdelen vervang ik standaard, b.v. de veerton compleet, het rotorlager bij 7750, de wisselaars(s) in de automaat en nog een paar dingetjes.
Misschien in een ander topic wel eens leuk om te bediscussiëren wat je standaard in een revisie vervangt per kaliber.
Terugkomend bij het onderwerp, als ik maar even twijfel bij een onderdeel dan is het stoel 180 graden draaien, 2 meter rijden en je pakt een nieuw onderdeel uit de lade. Eigenlijk altijd succes.Die onderdelen kosten relatief weinig. Kun je prima in je standaard prijzen opnemen. Soms iets meer, soms iets minder
.
Het wordt anders bij Omega of een Rolex, Daar ben je voor een goed Zwitsers (belle parts) imitatie rad zo 50 euro per stuk ex btw inkoop kwijt en soms nog meer. Daar vervang je dus pas als je het zeker weet, of je probeert het uit en plaatst het oude rad weer terug als er geen verbetering optreed.
Aan de andere kant heb je de “project” horloges. Die zijn vaak vintage, al tig keer gerepareerd, soms door een hel goede en soms door een prutsende horlogemaker. Soms als iets er niet was onder het mom van als het niet gaat zo als het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Dat zijn dus verrassingen en je moet er mee dealen als je zo een kaliber op de werkbank krijgt en veel meer tijd kosten en je niet weet of je uiteindelijk een reparatie doet die voldoet aan je kwaliteit’s eisen.
Dus ja, ik doe ze wel zo nu en dan, maar alleen in een gezonde mix met de uurwerken waar ik het hierboven over had.
Uiteindelijk moet er aan het einde van de maand wel een net saldo overblijven als professionele horlogemaker.
6 likes
Ik weet niet of dit hier ook telt, maar dit horloge heeft 9 maanden bij een horlogemaker gelegen en loopt na thuiskomst nog net zo slecht als daarvoor. Hij valt regelmatig stil en het uurwerk zit los in de kast.
Ik heb gelukkig uiteindelijk niets af hoeven rekenen maar het was wel een behoorlijke teleurstelling.
Hij ligt nu in een laatje en ik denk niet dat hij daar ooit nog uitkomt 
7 likes
Als je niets hebt hoeven betalen ga ik er vanuit dat er ook niets gedaan is? 
Grapje natuurlijk!
1 like
Jullie zijn ook vroege vogels!
Het is zondagochtend, nog geen 8 uur!
Ik wil wel eens kijken naar die Ardath?
2 likes
Daar ga ik ook vanuit, maar ik ben wel 9 maanden aan het lijntje gehouden.
Zo zou er een donor uurwerk in het buitenland gekocht zijn die uiteindelijk ook niet goed was, er zou een nieuwe veer zijn geplaatst, etc. etc.
Ik had gehoopt er deze zomer van te genieten maar ik had hem bijna weggegooid. Hij ligt nu dus in een laatje als herinnering aan een mindere ervaring.
4 likes
Tsja heb een kind van 3 hè
2 likes
Dat verklaart een hoop, ja…
2 likes
Dit is wel een eenzijdig verhaal. Kan best een totale puinhoop binnenin zijn waarbij de horlogemaker naar eer en geweten zijn best heeft gedaan maar t mocht niet baten.
9 maanden is lang, maar incl zoektocht naar onderdelen, gemaakte kosten, uitzoeken wat er mis is etc kan je niet verwachten dat iemand een vintage uurwerk even snel aan de gang heeft dan een eta van 5 jaar oud.
Was deze horlogemaker professioneel?
Genoeg horlogemakers zeggen total loss en niet te repareren in een dergelijk geval. Je weet niet hoeveel uur iemand heeft verbrand aan zo’n projectje.
1 like
Het was inderdaad een professionele horlogemaker en ik verwijt hem ook niets, maar het is jammer dat het zo lang duurde en je uiteindelijk nog niets bent opgeschoten.
1 like
Tsja. Dat is wel het risico met vintage. Zeker als het uurwerk zeldzaam is, onderdelen slecht verkrijgbaar zijn en niet alle kosten aan de klant kunnen/worden doorberekend.
Ik laat horlogemakers altijd zoveel tijd nemen als ze nodig hebben en wordt graag meegenomen in de besluitvorming als er nieuwe onderdelen moeten worden gezocht.
Vaak is de keuze op ebay zoeken naar een gelukje of duur inkopen. Meestal doe ik gewoon maar dat laatste want ook ik heb mn horloge liever sneller klaar dan later.
2 likes
Veel horlogemakers hebben al een wachtrij van 3-4 maanden, dus dan ben je al een heel eind…
1 like