Het is een beetje een druilerige zaterdag. Door de Corona maatregelen van het kabinet heeft men besloten om de verzamelaarsbeurs en mega platen en CD beurs niet door te laten gaan.
We zouden daar normaal gesproken naartoe gegaan zijn, dus nu heb ik wat tijd over en heb maar eens een oud zakhorloge tevoorschijn gehaald.
Ik weet uiteraard van dit oud horloge niet hoe lang het is geleden dat ie nog geserviced is, dus het kan geen kwaad om hem eens uit elkaar te halen en schoon te maken. Gelukkig loopt ie nog wel dus er zijn geen asjes gebroken etc.
Het gaat in dit geval om een P.Moser zakhorloge met een zgn gunsteel kast. Het uurwerk is een Swiss lever uurwerk met voldoende robijnen lagersteentjes dus hij zou straks weer mooi moeten kunnen lopen. Het demonteren gaar vrij vlot en de onderdelen gaan in de schoonmaakmachine. Als ze daar uitkomen blinken ze weer keurig en kan het mooie werk beginnen.
Hier gaan we starten.
De veer is weer in de veertrommel geplaatst en licht in geolied. Even kijken hoe de tandwielentrein straks moet komen.
De bruggen en kloven er op en uiteraard kijken of alles soepel loopt. Gelukkig is dat het geval en in ieder geval veel beter dan eerst, want ik kijk altijd even hoe de tandwielentrein draait voordat een uurwerk uit elkaar gaat.
Een bijzonderheid bij dit uurwerk is het gebalanceerde anker. Dat zie je eigenlijk nooit meer. En zeker niet bij de veel kleinere polshorloge uurwerken, waar het anker zo licht is dat het balanceren nagenoeg geen invloed heeft op het lopen. Hier hebben ze nog wel werk gemaakt van het anker. Een beetje crappy foto maar het is wel duidelijk wat ik bedoel.
Dan hebben we aan de wijzerplaat zijde ook een en ander gemonteerd. Altijd bij dit soort uurwerken uitkijken met het uitstekende astapje waar straks de secondewijzer op komt.
PS…het teveel aan olie bij de centrale as, heb ik uiteraard verwijderd na het maken van de foto.
Dan kan uiteindelijk ook de balans er in en…we have a heartbeat. 
Dan gaat het uurwerk in de kast. Bij dit soort horloges is het altijd opletten dat je het knopje voor de wijzerverstelling niet verliest. De kleur van het uurwerk contrasteert mooi met de zwarte kast.
En als alles dicht zit, is de P.Moser weer klaar voor gebruik.
Er zitten een paar beschadigingen op de emaille wijzerplaat, maar dat mag wel na meer dan 100 jaar.
Dank voor het kijken.
