Er zijn diverse redenen te bedenken waarom je je als verzamelaar moet inhouden: plaats voor de verzameling, de financiële mogelijkheden die je hebt, tevredenheid van je man/vrouw/partner/levensfasebegeleiding noem maar op, er zijn vast nog vele andere redenen om niet alles wat er op de markt cq voor je neus komt te grijpen en in de vitrine te leggen.
Ik ben Pontiac verzamelaar, ik heb er meer dan één en ik probeer me te houden aan de regels die ik voor mezelf opgezet heb.
Een daarvan is dat er voor kleine horloge gerelateerde leuke dingen geen regels zijn.
Naast mijn Pontiac horloges heb ik ook nog horloges van Omega, Tissot, JLC en Zenith maar dat waren vrijwel allemaal cadeaux.
Vrienden, kennissen en familie zijn op de hoogte van mijn passie en zo nu en dan krijg ik de vraag die velen van jullie ook kennen te horen: of ik interesse heb voor dit of dat item.
Dat gebeurde ook enkele weken geleden: ik kreeg een foto van een brief die een interessante connectie heeft met twee voorwerpen die ik al lang heb.
In 1973 vierde Omega het 125 jarig bestaan met een grote bijeenkomst (ze noemden het Congress) in Montreux waar zo’n 1000 (!) winkeliers uit de hele wereld met vrouwen, vertegenwoordigers van de importeurs en natuurlijk de nodige mensen van de fabriek aanwezig waren.
Het geheel duurde 3 dagen en op een daarvan werd de hele groep vanuit Montreux met een speciaal gecharterde trein naar Biel gereden waar de Omegafabriek bezocht werd en met dezelfde trein weer terug naar Montreux gebracht.
Bieler Tagblatt van 20 juni 1973
Zoals je kunt lezen had Omega ook een prijsvraag georganiseerd, de winnaar - een jonge man uit Malaysia - was ook aanwezig.
De volgende dag werd de groep met twee schepen van Montreux naar het Chateau de Chillon gevaren waar een groot banket plaatsvond om het geheel af te sluiten.
Ter herinnering werden er medailles uitgereikt waarvan ik al lang twee exemplaren heb.
Eén in brons in het passende doosje en een in sterling zilver met een band.
Je ziet ze zo nu en dan langs komen op de diverse verkoopsites. Of er meer uitvoeringen zijn weet ik niet.
Terug naar de brief.
Het is de brief waarmee de toenmalig Omega importeur A.Kinsbergen NV (die ook importeur van de Pontiac horloges was 
) de klanten die mee mochten (in dit geval de heer en mevrouw Siebel) het programma van de reis stuurde.
Welke andere klanten uit Nederland meegeweest zijn? Geen idee, de andere brieven zijn me nog niet aangeboden
Op de achterkant is jaren later met de hand een persoonlijke tekst geschreven van de heer Siebel aan de heer Kinsbergen waarin hij herinneringen ophaalt aan de reis.
Waaarom mag het in mijn verzameling? De prijs (0,0) pastte in mijn budget, het neemt niet teveel plaats in, en het heeft met Pontiac te maken, kijk maar boven links
