Leuk geschiedenislesje… deze quote vat het goed samen:
Longines was THE brand everyone else wanted to be back before the 70’s. Both Rolex and Omega had to look up to see them, and brands like Jaeger LeCoultre, Audemars Piguet, and Vacheron Constantin were happy to partner with them to improve their standing.
Aan de andere kant ook best markant hoe een merk van dit caliber vandaag nog weinig toevoegt…
Dank voor het delen. Ik had hier geen idee van. Bijzonder!
Gr Men
Op zich niet bijzonder. Nokia, Atari, enz, enz.
Maar wel jammer.
De volledige database staat hier:
Er staan overigens 141 Seiko s in. En 8 Rolexen
Leuke info
Maar dit heeft toch vooral te maken met de keuze van het moederbedrijf om Longines gewoon een ander marktsegment te laten bedienen? Ik denk dat het niet een kwestie van kunnen is.
Er zijn hier binnen bedrijven verschillende visies op.
1 zorg er voor dat productlijn A niet productlijn B kannibaliseerd (een beetje wat dat Nikon en Cannon doen in de DSLR markt. Zorgt er voor dat meerdere merken/productlijnen bestaansrecht naast elkaar hebben. Met als nadeel dat als een productlijn niet meer goed gaat deze moeilijk te redden is juist door de segmentatie.);
2 zorg er voor dat er voor elke consument een productlijn is. Het maakt niet uit of dat de ene productlijn de ander kanibalsiseerd zolang de klant maar jou merk koopt is er geen probleem. (De samsung tactiek. 100 verschillende telefoon modellijnen die ieder weer in 100 sub uitvoeringen te koop zijn. Nadeel is dat er naar verhouding van omzet heel veel geld gaat zitten om elke productlijn in stand te houden. Dat de consument de verschillen niet meer ziet, en naar de concurrent gaat om dat die een overzichtelijker aanbod heeft. En dat verwachting per segment onduidelijk is omdat consumenten makkelijk kunnen switchen tussen segmenten.)
3 Produceer gewoon alles wat je kan bedenken. Kijk wat dat de consument er van oppik en laat de minder succesvolle lijn vallen (een methode die veel door Sony word gehanteerd. Heeft de consument er behoefte aan? Geen idee, we maken het gewoon en dan zien we het vanzelf. Voordeel is dat er altijd wel een kogel raak is. Nadeel is de hoge investering aan de voorkant en dat het laten vallen van producten je reputatie schaad als het te veel word.)
Het probleem voor horloge conglomeraten ontstaat als ze meerdere merken in hetzelfde segment hebben. Twee luxe merken naast elkaar, dan heb je de voor en nadelen van voorbeeld 2. En dan zijn er veel conglomeraten die dat bij sturen zodat ze meer op variant 1 zitten. In dit geval Longines meer naar beneden sturen en Omega meer omhoog.
Omega heeft kennelijk voor de afdeling marketing een beter verhaal als premium luxe merk dan Longines. Met bijv. de speedmaster kunnen ze echt een klinkend verhaal vertellen wat afwijkt van o.a. Rolex. Het is lastiger om aan de gemiddelde consument die de achtergrond van het merk niet kent om te vertellen waarvoor dat Longines zo’n mooi merk is en een premium prijs verdient. Bij de speedmaster is dat voor de afdeling marketing een tikkie makkelijker. Iedereen kent of ontkent de maanlanding.
Als horloge kenner wordt een merk als Longines er ook veel minder interessant op nu het in een groep zit en ‘second fiddle’ moet spelen. Tot zo’n 20 jaar geleden kon je nog nieuwe Longines kopen met een Longines eigen caliber, bijv. de Lindbergh met het double barrel calibre. Nu nog (of weer) te koop, maar met ETA (klonen). Daarmee is voor mij de aantrekkingskracht als merk geheel verdwenen. Niet dat ze geen aardige modellen hebben, maar ze moeten het nu alleen nog maar hebben van ‘waar voor je geld’.
En net dát vind ik zeer jammer voor een merk die ooit dit ‘elan’ had. Niet vergeten dat ze niet enkel instaan voor het mooiste inhouse chronograaf uuwerk ooit geproduceerd, maar ook voor de beste inhouse handwinders ooit geproduceerd zoals de 30L en 12.68z.
Dat is ook het mooie aan het vinden van een ouwe Longines… bijna altijd zal ze gewoon nog lekker lopen…
Daarom nieuwe Longines gewoon vergeten en gaan voor vintage.
Kunstwerkje
DIBs als je die ooit weg doet.
