nou ja zonder vuile handen, je moet natuurlijk wel de onderdeeltjes los voor je hebben om op te meten…
3D modeling is het tekenen van een ontwerp in 3D met een CAD tekenprogramma alles is op schaal 1:1 en je kan het van alle kanten bekijken; zo kan je een ontwerp visualiseren voordat je ook maar een stukje metaal gezaagd hebt, dat kan erg handig zijn, maar het is ook gewoon erg leuk om iets virtueel te creëren; een ontwerp kan heel levensecht “gerenderd” worden.
In dit voorbeeld heb ik (uiteraard) een Eta 6498 gemodelleerd, ten eerste omdat ik wel een paar in onderdelen heb liggen, ten tweede omdat je diverse onderdelen direct uit de technische documentatie van ETA kunt “kopiëren” in het CAD programma, scheelt weer tandwieltjes tekenen…
De basistekening uit de PDF geimporteerd en het opzetten van de grondvormen, sommige referentiematen kan je uit de technische documentatie van Eta halen:
Daarna geef je hoogte aan de bruggen, en “verwijder” je de holtes zoals gaten voor de schroeven, de ruimte voor de tandwielen enzovoort, hiervoor heb je dus het losse onderdeel nodig waar je de maten van moet opmeten, dan heb je zoiets:
Als je dan aangeeft wat het materiaal is, kan je al de eerste delen “renderen”, dus levensecht tevoorschijn laten komen:
Zoals gezegd: sommige onderdeeltjes kun je uit de PDF documenten van ETA omzetten en direkt in CAD gebruiken, dat scheelt heel veel werk:
Als je dan alle delen samenstelt, de goede materialen toewijst en de belichting een beetje OK zet, dan krijg je zoiets:
Heel erg aardig, maar het is wel een gewone 6498; je kan met de basisvorm natuurlijk ook je eigen ontwerp maken, en dat is wel het leukste, dus de bruggen aanpassen naar eigen ontwerp, en dan krijg je in eerste instantie zoiets:
En compleet afgebouwd en volledig gerenderd zoiets:
Het mooiste is dat je simpelweg de materialen kan wijzigen om eens te kijken hoe een andere finish eruit gaat zien, dus rhodium en blauwe schroeven?
Geen probleem:
Het polijsten en afwerken is in de virtuele wereld een heel stuk makkelijker als in de praktijk! 
Ook het maken in serie is simpelweg een kwestie van kopieren en plakken, een mahoniehouten uurwerkhouder is ook zo “gemaakt”:
Dit is allemaal best wel aardig om er eens even flink op los te fantaseren, maar goed, terug bij de werkbank is het iets minder simpel, maar zeker veel meer bevredigend als een nieuw ontwerp eenmaal vrolijk tikt:
maar dat is een ander verhaal…
Groet,
Paul
