Enige ritueel-achtige dat stand gehouden heeft, is mijn regelmatige tripjes naar de externe kluis. Het patroon is een ritueeltje, waarbij ik aldaar even de collectie goed bekijk, een beetje poets en van geniet. Ik kan me voorstellen dat de meekijkende medewerkers van de externe kluis aanbieder soms achter diens oren krabben als ze me bezig zien met deze vreemde liefhebberij. Materialisme ten top. 
Juist een gebrek aan rituelen?
Buiten dat is misschien het gebrek aan verdere structuur/ritme/patronen wel een uitzondering op HF en daarmee eigenaardig te noemen? Weliswaar geen ritueel. Enfin, het zorgt ervoor dat ik rationele overwegingen, buiten de emotionele hobby laat en mijn gevoel gewoon laat varen. Het positieve is, dat sinds ik dit doe, mijn koopdrang verdwenen is. Het voelt alsof je telkens bepaalde stukken ‘herontdekt’.
Complete chaos.
Heb rond de 30 horloges atm (denk ik, zal wel meer zijn) maar geen roulatie. Ik zie vaak veel mensen een roulatiepatroon hebben of een collectie die aansluit bij verschillende activiteiten.
Ik pak en draag letterlijk waar ik zin in heb (enkele vintage worden wel afgestemd met het weer) en betrap me erop dat ik naar een formele afspraak een oude quartz duiker draag en wanneer ik een vriend ga helpen met verhuizen, kan ik een vintage GS van de pols doen (want dat schiet niet op).
Het kan voorkomen dat ik wekenlang mijn omega seamaster pre bond draag en een maand later 4x per dag van horloge wissel
Geen uitwendige schade, maar de rotor (seiko uurwerk) draait volgens mij niet meer. Alleen handopwinden dus en binnenkort naar de horlogemaker ermee.