Oké, eindelijk deel een van mijn horloge waar ik zeer trots op ben. Door ziekte en persoonlijke omstandigheden heb ik hier helaas niet eerder tijd voor gehad.
Nou heb ik geen Rolex, TAG, Omega of iets dergelijks – ik ben nog aan het sparen voor dat soort horloges. Wat ik wél heb, is een Casio Royale, oftewel de Casio AE1200.
Ik geef toe dat ik een analoge snob ben; ik houd van een grote verscheidenheid aan horloges en ben vooral fan van mechanische uurwerken. Maar als het gaat om het juiste horloge, kies ik toch vaak voor quartz. Maar een digitaal horloge, echter? Dat had ik nooit gedacht!
Wel had ik als jongen van 9 ooit een Casio FW-91 voor mijn verjaardag gekregen – dat was héél lang geleden. Nu draagt mijn zoon van 10 zijn eigen FW-91 met veel plezier, helaas niet dat van mij, want dat ben ik allang kwijtgeraakt. Zou wel fijn zijn.
Terug naar de Casio AE1200. Het eerste dat me opviel, is hoe licht het horloge is. Ik denk dat de batterij misschien wel het zwaarste onderdeel is. Voor degenen die gewend zijn aan het dragen van automaten en grote duikhorloges, kan het wat vreemd aanvoelen, vooral omdat het er niet klein uitziet. Het horloge is bijna 42 mm breed, exclusief de vier knoppen (41,8 mm om precies te zijn). Dat is behoorlijk groot voor een vierkant horloge, maar de korte lugs brengen de totale lengte terug tot slechts 45 mm, wat perfect past op mijn 6,75″ pols. De kasthoogte van 12,6 mm is ook prima. Uiteindelijk heb je een compact horloge dat toch genoeg ruimte heeft om veel informatie weer te geven.
Ik kan dit horloge zelfs vergelijken met een Patek Philippe (hahaha) en toch zou mijn Casio winnen.
Wilde mijn verhaal kwijt en beetje opscheppen over mijn Casio Royal
Ik hoop dat jullie een beetje hebben genoten op deze zondag. Ik wens jullie allemaal nog een fijne dag verder!
Hier zijn de foto’s. Enjoy!