ETA vraagje

Ik heb net een Hamilton horloge aangeschaft nu zit daar een ETA 2893 in.
Ik heb ook automaten met een 2824 en 2836 uurwerk.
Wat ik mij afvroeg is een ETA 2893 nu een hoogwaardiger uurwerk dan een 2824?

Volgens mij niet alleen de extra gmt functie, maar ik heb nog steeds geen kenner…

Groet,

Frank

de 2893 is uit de 2892-serie. Deze zijn een nieuwer ontwerp en iets platter dan de 2824. De 2892 wordt vaker gebruikt om complicaties op te bouwen.
Zit meestal ook in iets duurdere horloges?

Groet,
Arno.

2893 is een duurder uurwerk dan de 2824 maar is zeker niet beter.
De opstelling van de automaat en opwindwielen is niet van de beste en durft weleens storingen geven. Ook de veerhoogte voor dit caliber is te laag. Men heeft al wel wat verbeteringen aangebracht maar het blijft een gevoelig caliber.

Duidelijk antwoord Freddy, weer wat geleerd.

Genesis

Dag Freddy,

Is deze kritiek specifiek voor de 2893, of geldt dit jouw inziens ook voor de 2892?

Vr.gr.

lencoth Schreef:

Dag Freddy,

Is deze kritiek specifiek voor de 2893, of geldt
dit jouw inziens ook voor de 2892?

Vr.gr.

Is ook voor de 2892. De verschillen met de 2893 is de datum. Alle andere onderdelen van het uurwerk, zoals wielen bruggen en opwinding, veer enz heeft als basis 2892.

Op diverse fora lees ik weleens negatieve reacties over TAG Heuer, bijvoorbeeld dat ze van niet al te goede kwaliteit zijn. Dan vraag ik me toch af waarom dat zo schijnt te zijn, aangezien TAG vrijwel alleen maar ETA-uurwerken gebruikt, met name de geroemde 2824-2 en de 2892-A2.

Ik ben blij dat je het zegt Freddy… werken aan zo’n 2892 (of 93) is inderdaad geen pretje, en het blijft een héél kwetsbaar, fragiel werk.

MVG,

Chris.

En in hoeverre moet de “gewone” drager hier rekening mee houden? Ben namelijk van plan om een hamilton met dit uurwerk aan te schaffen.

Slecht tegen stoten? Meer onderhoud?

Hoor het graag van jullie kenners.

Groeten,

Frank

Als gebruiker zou het geen verschil mogen betekenen, maar eenmaal je het werk moet herstellen of servicen zie je dat hier nogal wat compromissen gemaakt werden (zowel technisch als economisch).

Laat het me zo stellen: de meeste “oude” werkjes (bvb tussen 1940 en 1985) werden nog ontworpen en gefabriceerd met het begrip “duurzaamheid” en “service-vriendelijkheid” in het achterhoofd. Er waren dan ook veel manufacturen die elkaar o.a. met deze “eigenschap” beconcurreerden.

Een werkje van bvb rond 1950 /60 dat normaal onderhouden werd (en wordt) zit bijna altijd logisch, degelijk en duurzaam in elkaar. Bijna alles werd gevezen en de onderdelen zijn op z’n minst “stevig” te noemen. Zo’n oude handopwinder verslijt ook, maar kan mits goed onderhoud nog makkelijk een verdere eeuw of meer overleven. (vooropgesteld dat er nog stukken beschikbaar zijn, want sommige versleten onderdelen moeten na een halve eeuw werking uiteraard ook vervangen worden).
Ook het uiteenhalen en terug ineensteken van deze oude werken verloopt -meestal- probleemloos.

De huidige eta werkjes zijn dikwijls een compromis tussen duurzaamheid, technologie en vooral economische haalbaarheid (lees: het sluiten van compromissen om alles zo goedkoop mogelijk te kunnen fabriceren).

De alom bekende 2824 (en ook de 7750 / 7751- chrono’s bvb) is daar een mooi voorbeeld van: moderne technologie, mooie gang, , doch minder duurzaam gebouwd (minder geschroefde onderdeeltjes, meer losse veertjes, meer “geperste” onderdelen, dunnere tandwielen, enz… enz…, kortom: “corner cutting” ).
Diegenen onder ons die ooit getracht hebben een opwindstift terug in een 2824 te duwen en daarbij de knipveer uit positie hebben geduwd zullen het wel weten…: het oude “schroefje” werd vervangen door een verende knip, met alle gevolgen vandien…
Maar het blijft al bij al een prima werk.

Door de geringe hoogte van de 2892 moesten nog meer compromissen gemaakt worden en dat vertaalt zich in nog dunnere tandwielen, dunnere veren, nog minder tolerantie enz… dus: fragieler…

UItzonderingen hierop zijn de Unitas en Peseux versies, die qua constructie meer aanleunen bij de traditionele bouwwijze en daardoor ook “robuuster” zijn.

MVG,

Chris.

Een heldere en begrijpelijke uitleg. Ik kan snappen dat hoe dunner het uurwerk, hoe fragieler het wordt. In de jaren 70 bracht de Zwitserse uurwerkindustrie het Delirium uurwerk op de markt wat zo dun was (ik geloof 0,9mm) dat het boog en vastliep als je het horloge te strak om je pols deed. Dat grensde aan het onmogelijke.

Wat ik mij nu afvraag is het volgende:

Zo’n 2892 uurwerkje is 3,6mm dun. Andere zeer gerenommeerde merken hebben automatische werkjes die nog dunner zijn, en vergelijkbaar zijn in opbouw: centrale rotor, en uur/minuut/seconde en datum. Bijvoorbeeld het 889/2 caliber van JLC met 3,25mm en het Elite caliber van Zenith met 3,28mm. En dan zijn er nog wel dunner zoals het GP3100 caliber met 2,98mm en het oude Longines caliber 990.1 met 2,9mm

Ik kan me voorstellen dat de gemiddelde horlogemaker hier niet (vaak) aan sleuteld, alleen al omdat ze veel minder verspreid zijn dan ETA’s, maar hoe zou de kwaliteit van het ontwerp zich verhouden tot een 2892. Ik snap dat ETA aan cost-cutting doet, maar je moet toch een vergelijkbaar aantal tandwielen kwijt in een gelijk volume. Een fabrikant die hier bijvoorbeeld niet aan meedoet is Rolex, hun driewijzer-automaat is dubbel zo dik met 6mm.
Zijn deze dunne high-end werkjes daarom ook fragieler, en is bijv. zo’n Rolex een langer leven beschoren?

mss domme vraag maar is er ook geen evolutie in het gebruik van materialen waaruit een uurwerk is opgebouwd? Of wordt er nog steeds hetzelfde staal/metaal gebruikt als pakweg 40 jaar geleden? Je ziet bv in de autoindustrie en dan vooral de competiesport dat er lichtere materialen gerbuikt worden die anderzijds sterker zijn carbon/ kevlar etc wordt zoiets ook toegepast in de uurwerkindustrie?

Hoi Yoerie,

Dit gebeurt inderdaad, maar vaak minder opvallend dan je denkt.
Behalve de kasten (Titanium, Ceramics en tegenwoordig is PVD helemaal in) gebeurt ook van alles aan de binnenkant. Met name op het gebied van smering en lagering wordt altijd veel onderzoek gedaan, maar ook andere materialen voor specifieke onderdelen. Voorbeeldje van de Patek Site:
[i]
Just like all of its other innovations, Patek Philippe is harnessing the new silicon technology and foremost with the aim of crafting even better, more precise and more reliable watches. Patek Philippe has presented two revolutionary developments over the last 2 years within the new and unique “Patek Philippe Advanced Research“ concept:

The silicon escape wheel for a Swiss lever escapement, that is lightweight, hard, anti-magnetic, highly corrosion-resistant, truer to shape than any steel wheel, and above all, its locking tooth faces never need to be lubricated. The limited special version of the Annual Calendar Ref. 5250 presented in 2005 was the first Patek Philippe watch with silicon-based technology.

The Spiromax® balance spring made of a silicon-based material, a patented invention that improves the isochronism of mechanical watches. A second limited edition of the Annual Calendar Ref. 5350 has been presented in 2006, this time with the Spiromax® balance spring in Silinvar™.
[/i]

Groeten,

Martin

Bedankt voor de duidelijke uitleg.

Frank