Mijn horlogeverzameling begon met een aantal Swatch Irony horloges, die ik regelmatig kocht en afwisselde. Later werd ik door een toenmalige baas geïntroduceerd in de wat serieuzere horloges en als we samen een meeting hadden, mocht ik wel eens een uurtje een van zijn horloges om, “om te voelen hoe het zat”.
Later heb ik van hem mijn 2 Orissen (Atelier Chronograaf en Meistertaucher) gekregen en daarmee was de Swatch tijd definitief voorbij.
Ik heb nu (naast de Orissen) een Seiko voor de vakanties, een Tissot Seven Automatic uit ‘75 (erfstuk van mijn overleden vader), een Omega Speedmaster MKII uit ‘71 (geboortejaar) een Maurice Lacroix Pontos Small Second (als dress watch) en een Omega Seamaster Planet Ocean (als m’n dagelijkse schatje).
De volgende moet een Omega Seamaster uit ‘01 zijn (geboortejaar van m’n zoon) óf een Panerai Radiomir óf een Tag Heuer Monaco óf een Rolex Oyster óf een… Nou ja, je begrijpt het wel…
