Crosspost - maar dan heb ik het ff centraal.
Morgen is het vaderdag, helaas zonder de mijne. Gelukkig had ik dit horloge nog, zíjn Citizen Dual Time die hij hoogstwaarschijnlijk in Canada heeft gekocht in 1980.
Buddies forever
Het gaat om de pols.
Status 25 januari 2025 (en heel wat jaren ervoor!)
In februari had ik het uurwerk aan de praat, maar het display lukt me maar niet. Alles uit elkaar gehaald, wat youtube filmpjes nagespeeld, maar het beeld bleef slecht. Dat het überhaupt werkte als eerste horloge die ik uit elkaar haalde én weer in elkaar zette was voor mij een wonder. En het begin van een nieuwe hobby.
Intussen de schakelband, de kast en het glas gereinigd. Daarna het glas gepolijst, maar zónder alle krassen te verwijderen.
Ook op de kast heb ik wel licht gepolijst, maar dit horloge is tientallen keren de Atlantische oceaan over geweest, heeft meer van Amerika en Canada gezien, dan ik ooit kan inhalen. Dit was mijn pa’s GADA.
Hij droeg hem aan de bar met Roger Moore, waarmee hij samen Whisky dronk, hij had hem om toen hij Donald Trump uitlegde hoe het Nederlandse pensioenstelsel werkte. Hij was niet onder de indruk van status. Mijn pa was niet bescheiden, maar hij was wel oprecht en nuchter. Hij liet zich niet imponeren door zo’n gesjeesde New Yorkse Tycoon…
Mijn vader was de enige zoon van een fabrieksarbeider die de kans had gekregen om wél naar school te mogen. Zijn zusjes niet. Mijn vader was zich bewust waar hij vandaan kwam en dat hij geluk had gehad. Hij koos voor Citizen en Seiko. Vooral deze Citizen stond hem zo goed. Mijn pa was cool in de jaren '80. En ik was daar trots op. Nog steeds.
Dit horloge ging mee op kampeervakanties, naar Mallorca en had hij om als we bij het Comomeer de bergen in liepen en van een waterval sprongen. Totdat het werd vervangen door een Seiko tank, iets meer dressy (heb ik ook) en daarna de Seiko Titanium die jullie vaker zien op Hf.
Nee, ik wilde géén krasjes wegpolijsten. En nee, ik wilde niet opgeven.
In maart kwam er uit Spanje een donor binnen. Gokje, want die deed het niet. En inderdaad, batterijwissel bood geen soelaas.
Wat te doen? Dat dacht ik een aantal keer.
Uitbesteden? Dat zou gelijk staan aan opgeven.
Uitstellen dan maar.
Gelukkig kwam er een betere donor op mijn radar. Met goed beeld. Een upgrade van het uurwerk, had ik al in de andere donor gezien. Een grotere coil en wat andere upgrades.
Maar zou het passen?
Laat staan werken?
Dat was appeltje eitje!
Deze doet het weer sinds vanavond.
Deze is morgen voor jou pa! 
Het was puur zakendoen met Trump. Dat ging toen al met veel bombarie, maar alles in Jip & Janneke taal. Midden jaren 80 was dat.
