Dan moet het er op deze mooie Pinksterdag toch maar een keer van komen dat ik mijzelf en mijn klokken ook eens netjes voorstel aan de bewoners van deze site, tot nu toe was het er nog steeds niet van gekomen.
Hieronder mijn verhaal en de (helaas niet geweldige) foto’s
In het kort over mezelf: de naam is Ronald, 53 jaar, woon in Almere en gelukkig getrouwd met een echtgenote die (tot op zekere hoogte) begrip heeft voor de bescheiden horlogegekte.
Het is allemaal begonnen toen ik de Omega Seamaster van mijn vader erfde. Hij kreeg het van mijn moeder in 1963 en het loopt nog steeds fantastisch. De Beads of Rice band is niet origineel maar vond ik onlangs bij AWC.
Een ander horloge dat ik inmiddels al heel lang heb en koester is deze Baume et Mercier Hampton. Ongeveer 15 jaar geleden gekocht in Singapore (wel bij een AD) en heel lang het dagelijkse horloge geweest. De laatste jaren draagt mijn vrouw hem, voornamelijk omdat de band zo heerlijk draagt, maar ook omdat het formaat eigenlijk iets te klein is.
Een andere oude is deze Seiko, eigenlijk gekocht voor mijn vrouw. Het type weet ik niet, ben deze ook nooit meer tegen gekomen (quartz)
Dan deze T-Touch, een van de eerste series, en de eerste internetaankoop. En dan ook nog vanuit Bulgarije. Dat is vragen om problemen zou je zeggen, maar er was helemaal niets mis met deze aankoop. De SS band heb ik er onlangs bij gekocht.
Dan een paar “mode” klokjes, een gele Esprit en een zwarte Calvin Klein, allebei quartz. Deze zijn uit de tijd dat het horloge-virus zich begon te ontwikkelen maar ik nog niet precies wist wat ik wilde hebben. De gele Esprit omdat ik gek ben op geel en beslist nog een keer een serieuze gele klok wil. De Calvin Klein omdat de wijzerplaat me erg aansprak. Maar als ik eerlijk moet zijn krijgen deze 2 nog maar heel weinig “polstijd”.
Daarna begonnen de internetaankopen elkaar in hoger tempo op te volgen.
Deze Seiko 5, een prachtige simpele automaat, met name voor “huis-tuin-keuken”.
Deze Swiss Military Watch Hunter kocht ik vanwege mijn fascinatie voor maanfase aanduiding en omdat het een ongelooflijk robuust horloge is. Ook zijn de wijzers voorzien van H3 tritium, waardoor het horloge in het donker altijd prima afleesbaar is. Helaas is het een quartz horloge en gaat mijn belangstelling steeds meer uit naar automaten.
En deze, van het voor mij volkomen onbekende merk, Otto Berger. Het is weliswaar een ETA 2824-2, maar verder denk ik dat het een plakmerk is. Gekocht omdat het een tonneau vorm heeft die mij aanspreekt, en ook een beetje omdat het doet denken aan een Franck Muller Color Dreams, een horloge waar ik stiekem wel eens van droom.
En dan kom ik aan mijn laatste aanwinst, een Hamilton Mount Vernon Chrono. Een zwarte versie van dit horloge heeft een tijdje te koop gestaan op dit forum, maar ik kom steeds vaker tot de conclusie dat een witte plaat mij meer aanspreekt. Met name het contrast tussen de witte plaat en de blauwe wijzers vind ik prachtig. Schitterend Valjoux cal. 7750 uurwerk, te zien door de zichtbodem en uiterst zwaar en robuust aanvoelend. Dit horloge vond ik in Amerika, maar de band komt van het eerder genoemde forumlid. Tesamen een fantastische combinatie naar mijn mening.
Zo, tot zover mijn huidige collectie, het begint al wat te worden.
Tot slot misschien nog wat dromen?, Zoals ik al eerder vermelde, een Franck Muller Color Dreams is in mijn ogen een afwijkend maar schitterend ontwerp. Maar de (in mijn ogen) veel te hoge prijs zorgt ervoor dat het alleen bij kijken blijft.
(foto van internet)
Iets bereikbaarder is deze Frederique Constant Heartbeat Moonphase Automaat. Inmiddels al een paar keer in mijn handen gehad en nog steeds een beetje verlieft, dus wie weet??
(foto van internet)
