Hallo allemaal,
Het is hoog tijd om me eens netjes voor te stellen. Ik ben Freek, 38 jaar en kijk al een jaar of 20 met veel plezier naar horloges. Na een Swatch en een Seiko quartz chronograaf vond ik het rond mijn 30e tijd voor een echt horloge. Ik heb altijd het plan gehad om van mijn eerste salaris een mooi horloge te kopen. Ik heb daar zo’n 12 jaar over gefantaseerd en tijdens alle stedentrips was de lokale juwelier altijd een soort van Punica-oase voor mij tussen het “shoppen” door. Ik heb destijds echt serieus overwogen om een Tag Heuer Carera 300 SLR (Limited Edition) te kopen. Deze:
Toen het moment daar was, hielden enkele zaken mij tegen. Het geld: de eerlijke verkoper vertelde mij wat een originele band en 5-7 jarige servicebeurt kost en daarnaast vond ik het, toen puntje bij paaltje kwam toch wel behoorlijk over de top. Het voelde een beetje als een Ferrari kopen na het behalen van mijn rijbewijs (Ook niet gedaan. Het werd een Clio 1.9D). Daarnaast werd dat duidelijk dat op mijn werk (ziekenhuis), het dragen van horloges niet meer wenselijk was.
Dus, naar de lokale juwelier gegaan en gekeken in een geheel ander segment. Ik wilde een chrono, dat wist ik zeker. Uiteindelijk twijfelde ik tussen een Hamilton en een Tissot. Het detail van de wijzerplaat van de Hamilton trok mij over de streep. De woorden van de verkoper: " een quarz uhr ist kein uhr" staan me nog bij, maar de automaat was me toch echt te dik. Het werd de Hamilton Jazzmaster Thinline quarz. Een flink horloge (43 mm), met mijns inziens een mooi afgewerkte wijzerplaat, safier glas, prachtige band en een mooi bewerkt achterdeksel. Ik was dolblij:
Ik heb tot op heden veel plezier gehad van dit horloge. Het gluren naar en fantaseren over andere horloges ging door. Het bleef bij gluren, maar daar is niets mis mee. Ik kan daar nog steeds enorm van genieten.
Een half jaar geleden kwam er beweging in de zaak toen @Pjotr1 zijn enthousiasme voor vintage horloges en dit forum op me over bracht. Het bleek al snel te gaan om een zeer besmettelijk virus. Ik heb een poosje profielloos rondgeneusd. In de zomer, in de Dordogne, na een bbq met @Pjotr1 heb ik een profiel aangemaakt om contact te kunnen leggen met de verkoper van onderstaande schoonheid. Het was liefde op het eerste gezicht.
Het idee dat dit horloge meer dan 50 jaar geleden is gemaakt (en gedragen), de prachtige rustige wijzerplaat, de dagelijkse connectie met het horloge door het opwinden, de tijdloze combinatie met de band…
Daarnaast ook het face-to-face contact met @Tudor13. Een hele leuke manier om meer te weten te komen over horloges en mede forumleden.
Toen begon het voor mij pas echt. Waar jullie allemaal onderling druk aan het flipperen waren, ben ik eens stevig intern gaan flipperen. Ik wilde een Seiko SKX007, een Squale 1521, een Sinn 104, een vintage omega seamaster en nog vele anderen. Maar ik liet het even uitflipperen.
Via @Magni80 kwam ik op mijn volgende aankoop aan. Onbekend merk, lekker funky, mooi prijsje. Daar kon ik me geen buil aan vallen:
Dat er een Seiko ging komen…tja dat zat er in toch? De NA volgt als hij binnen is; de oplettende lezer weet al wat het is.
En waar gaat het hierna naartoe?
Vintage of nieuw? Chrono of niet? Microbrand of een van de grote jongens?
Een ding heb ik al wel geleerd. Met mijn 16.5 cm pols is niet alles mogelijk. Mijn Hamilton van 43 mm vind ik echt te groot; hij is wel mooi dun, dus daardoor gaat het nog. Een Speedmaster professional bijvoorbeeld, is dus echt te groot ben ik bang. Ik hoop op de aanstaande Rikketik beurs wat meer horloges te kunnen zien en passen om zo een beter beeld te krijgen van wat er is. Via toekomstige aankopen kom ik vast nog wel bij mede forumleden terecht en zo in aanraking met andere prachtige horloges.
Ik denk dat mijn volgende aankoop toch uit een wat duurder segment komt:
deze?
deze?
misschien zelfs deze?
Ik ben er nog niet uit…
Bedankt voor het lezen, bedankt voor het prachtige platform en alvast bedankt voor de komende jaren horlogeplezier!
.
