Hi Horlogeforum,
Ik ben een architect en horlogeliefhebber uit Antwerpen, België. Al enige tijd volg ik het forum maar ben er nog niet toe gekomen me voor te stellen, bij deze.
Voor zover ik me kan herinneren draag ik al een horloge, gaande van mijn eerste FlikFlak in de lagere school tot een Swatch Irony Chrono in het middelbaar. M’n eerste automatisch horloge was een Baume & Mercier Classima “open heart” die ik kreeg toen ik afstudeerde maar toen was ik nog helemaal niet echt bezig met horloges. Vele jaren later pas is de passie voor horloges echt begonnen, zoals zovelen was de eerste stap in het water een Seiko, met name een skx007j1 (uit Japan laten overkomen uiteraard). Gevolgd door de Sinn 556i als cadeautje aan mezelf na een succesvol eerste jaar van het nieuw opgerichte architectenkantoor. Die Sinn kwam er niet zomaar, neen, eerst uren en uren online artikels lezen, YouTube-filmpjes hier en daar, een forum of 2-3 raadplegen, jullie kennen het wel. De horlogepassie was nu echt begonnen, echter zonder nog echt andere aankopen te doen. Met de jaren meer en meer over horloges, merken, geschiedenis, verhalen, mechaniek beginnen lezen en ondertussen helemaal verslingerd aan alles wat met horloges te maken heeft.
Na een jaartje of twee-drie windstilte waarin niets werd gekocht (maar ik wel 1 horloge cadeau kreeg, een prachtige Junghans Max Bill bij de geboorte van onze eerste zoon) volgde vorig jaar een stevig opflakkering. De nakende 40e verjaardag zat daar zeker voor iets tussen. Iets kopen van het geboortejaar? Een Rolex, een Omega, een Grand Seiko? Iets architecturaal, Bauhaus ofzo? In aanloop naar de verjaardag zelf passeerden er heel wat horloge’s de revue, een tros Seiko’s van m’n geboortejaar kwamen zelfs in mijn bezit maar waren nog voor de verjaardag zelf alweer de deur uit. In een impuls werd een Autodromo Chrono LE gekocht maar die moest nog wat douanes her en der passeren. Catawiki (en de gevaren daarvan) werden ontdekt en ineens lag er een prachtige vintage Omega Seamaster op de deurmat. De Omega moest op onderhoud en de verjaardag kwam er aan, nog was hét horloge er niet.
Na veel wikken en wegen was er dan toch witte rook, de Longines Heritage Classic sector dial kwam als winnaar uit de bus. Een vintage geïnspireerd horloge met kleine seconden-register, rechttoe rechtaan blued hands, verschillende, interessante brushes als afwerking op de wijzerplaat, een uitgepuurde eenvoud in het ontwerp (een ontwerp van 80 jaar geleden!), een horloge van één van de oudste horloge-makers in de wereld, “echt iets voor een architect” (dixit mijn vrouw), kortom het perfecte horloge voor mijn 40e verjaardag. Nog steeds zeer blij mee en al veel gedragen, zelfs bij de geboorte van mijn 2e zoon. Die gaat dus nooit meer weg en komt in de vast collectie naast de Baume & Mercier en de Junghans Max Bill.
In mijn bescheiden horlogecollectie geef ik de voorkeur aan cleanere, verfijnde ontwerpen zoals de Junghans Max Bill handopwind ref. 27/3700.02 (zoals eerder gezegd van m’n vrouw gekregen bij de geboorte van onze eerste zoon), een Sinn 556i, een Longines Heritage Classic sector dial ref. L2.828.4.73.0. of een prachtige, vintage Omega Seamaster ref. 166.010 uit de jaren zestig. Maar zelfs met de aankoop van de Longines, de Omega 166.010 en de Autodromo bleek de honger nog niet gestild, vlak voor de zomervakantie kwam er als nieuw zomerhorloge (naast de skx007) nog een ‘Serica 4512 California’ binnen en begin van dit jaar werd er ook nog een prachtige Omega Seamaster Aqua Terra 1e gen ref. 2504.50 aan de collectie toegevoegd.
Met een baby die in en uit babystoeltjes moet worden gehaald, buggy’s die je moet opvouwen en een rondstuiterende kleuter met wie je ravot en die je in zeven haasten voor allerlei ongelukken wilt behoeden vind ik het wel moeilijk om de echte klassiekers te dragen. Ook al zijn ze in sommige gevallen ontworpen om tegen een stootje te kunnen, een kras is snel opgelopen. De Omega’s, Baume&Mercier, Longines en Junghans krijgen daarom minder tijd om de pols dan dat ik zou willen, laatst is het al Serica 4512 wat de klok slaat. Niet te duur, waterdicht tot 200m, prachtig zwarte, émail wijzerplaat, redelijke lume voor de nachtelijke uurtjes, een hele unieke en fijn dragende bonklip-bracelet, eenvoud in kast- en wijzerplaat, ontwerp design-wise een beetje een samenraapsel van ontwerpinvloeden (broad arrow bijv.) maar goed, je kan niet alles hebben.
Recent ben ik weer aan het kijken naar wat anders, een Omega 2254.50, een Speedmaster Professional, Speedmaster '57 Broad Arrow, misschien een Heuer Monaco … maar dan wel eerst een paar anderen de deur uit. De Omega Aqua Terra had ik bijvoorbeeld gekocht als upgrade van de Sinn, maar de Sinn ligt hier nog altijd. Voor je het weet ben je alleen maar aan het aankopen en niets aan het verkopen. Herkenbaar waarschijnlijk? Je hoort het, de microbe heeft me stevig te pakken Zeer benieuwd wat de tijd nog brengt.
groeten uit Antwerpen,
Filip