Mijn naam is Jan en eigenlijk ben ik al ruim 5 jaar lid van dit forum. De laatste maanden “actiever”, dus een deftige voorstelling is wel op zijn plaats.
De horlogemicrobe heeft mij al heel lang te pakken en in principe ga ik nooit buitenshuis zonder een horloge om de pols. Is uiteraard wel al eens gebeurd, maar ken je dat dan, dat “naaktgevoel”?
Als kind menig horloges gehad waaronder twee exemplaren die zijn blijven hangen. Een Casio met een telephone dialer. Toen bestonden er uiteraard nog geen GSM’s en dit leuke gadget kon nummers opslaan en als je wou bellen moest je gewoon de hoorn van de telefoon tegen je horloge houden, op een knopje duwen en de tonen werden gevormd door het horloge. Fancy pancy toch!? Werkte uiteraard niet op de oudere telefoons met een draaischijf. De jonge garde denkt hier nu waarschijnlijk: “WTF is een draaischijftelefoon?”. Word ik oud?
Aan het andere horloge hangt ook wel een leuke anekdote. Eind jaren ’80 of begin jaren ’90 (dus ik was een jaar of 8, 9, 10, 11, …) was het tijdperk van de kleurrijke Swatch duikertjes… Super fier was ik toen ik ergens op vakantie dergelijk exemplaar gekregen had van mijn ouders. Wist ik toen veel dat er blijkbaar officiële Swatch stores bestonden. Want wat bleek toen we terug thuis waren… Mijn Swatch was een Watch! Zonder S dus! Teleurgesteld? Misschien een beetje, maar het was een leuk dingetje en eigenlijk jammer dat ik het niet meer kan terugvinden (en wellicht ooit in de vuilbak beland is)… Dito voor de Casio trouwens. Deze les zal ik mijn zoontje alleszins meegeven, gooi nooit een horloge weg! Hij moet nog twee worden, dus zijn polsjes zijn nog wat dunnetjes om hem al mee te krijgen in het horlogeverhaal.
Fast forward naar een bestaan als “volwassen” man. Na passages van Guess, Armani, … kocht ik in 2015 mijn eerste automaat. Een Deep Blue Sun Diver III. Vind ik nog altijd een supertof horloge en gaat altijd mee op vakantie. Money well spent dat uurwerkje…
Een jaar later een lekker dikke chronograaf, Tissot PRC200 Automatic, gekocht. Heb ik letterlijk een jaar op liggen “kwijlen” omdat het toch wel een redelijke uitgave was… But what did I know? Thans nu weinig draagtijd omdat ik 44 mm met een dikte van 16,3 mm toch wat TE vind momenteel…
Sinds men 40e is dan een nieuw hoofdstuk aangebroken door het verjaardagcadeau van mijn ouders, een Speedmaster! Uiteindelijk toch wat langer op moeten wachten door de uitbraak van een niet bij naam genoemd virusje.
Sindsdien ook ruim een jaar lid van de Rolex club. Dat gevoel toen de AD belde dat mijn Submariner was binnengekomen (na een jaartje op de lijst)… Trillen was het! En dan de laatste NA die sinds een paar weken mijn collectie vervoegd is een blauwe SMP 300!
Ah ja, mijn ML Pontos en G-Shock situeren zich ook ergens in die laatste drie jaar trouwens…
Zo, ruim drie decennia horloges in een paar woorden, ik ben alvast benieuwd wat de toekomst nog gaat brengen…
Je zult nooit tijd vinden, je zult tijd moeten maken!
Jan
PS. Ook wel een drietal horloges te koop die niet vermeld zijn, maar daar meer over als ik level 2 ben!