Hey Ron 
Ja de eerste paar dagen van me studie heb ik op mijn knieen over de grond moeten kruipen met een magneet op zoek naar mijn onderdelen >_< En dat was nog van een zakhorloge van het formaat GROOT.
Maar naarmate je het vaker doet raak je gewend aan de kleine onderdeeltjes, en hoe je ze het best kan vast pakken zodat ze het luchtruim niet kiezen.
Het makkelijkste, als je een klokje uit elkaar haalt, is foto’s maken, van hoe het in elkaar zit. Bij mij in de klas waren er een paar die dat ook geregeld deden bij wat ingewikkeldere klokjes.
Maar als je blijft oefenen, kun je het straks een stuk makkelijker, en heb je die foto’s niet nodig…
Zolang je maar per onderdeel logische stappen neemt naar het volgende. Wat drijft dat aan, en waar gaat de beweging heen.