Op geheel eigen wijze en met het risico van verhongering omdat ik lunch gedwongen moest overslaan heb ik vandaag de Turtle gehaald bij Arjan.
Meteen een leuke kennismaking rijker, fijn om te horen dat Arjan ook zo’n fan is van de Orca, maar dan wel van zijn Orca fiets, en ik echt mijn Citizen Orca bedoelde
. Beetje zitten ouwehoeren over klokjes, fietsen en de hobby en weer door, er moest nog gewerkt worden natuurlijk.
Eerste indruk, wat een heerlijke zachte prettig rubberen band, veel beter dan het stijve kreng wat bij de skx007 geleverd wordt.
Onderweg terug belde Hoorn met een spoedgeval, omgekeerd en door de mist de dijk over, met zicht op het IJsselmeer.
Nou ja, fictief dan, het zat zo dicht dat ik letterlijk geen hand voor ogen zag.
Kwam goed uit, mijn oude barrel (een golf uit 1985) kan toch niet zo hard meer, dus de schildpad werd vervoerd in een schildpad, omdat mijn vrouw de auto nodig had en ik dit vergeten was…
Onderweg begon tot mijn grote verbazing de turtle te praten tegen me, hij heeft een nare jeugd gehad en is blij dat hij zoveel mensen leert kennen.
Hij wilde graag het IJsselmeer zien:
Daarna met een slakkengang, herstel, schildpaddengang, terug gereden. De radio moest aan en het klokje heeft een vreemde smaak van muziek moet ik zeggen, gangbangstyle, right Said en Fred en the village people moesten op. Natuurlijk had ik die allemaal in mijn collectie 
Onderweg kreeg meneer honger:
Meebetalen zat er echter niet in, dus ik moet nog kosten maken voor hem ook…
19 big macs, 11 chocolade milkshakes en 293 nuggets later zijn we dan eindelijk onderweg naar huis waar hij een komende tijd logeren mag.
Spek wilde hij niet, dus een spekstrap zit er niet in vrees ik 
Ik zal jullie van tijd tot tijd op de hoogte houden van zijn belevenissen…