Ik kijk reeds enige tijd mee op dit forum. Wat mij opvalt is dat het zogenaamde ‘flipperen’ voor enkele/velen bij de hobby lijkt te horen. Gezien dit niet helemaal in mijn straatje ligt heb ik mijzelf voorgenomen om direct voor een horloge te gaan welke een permanente plaats krijgt in de horlogedoos.
In de loop van tijd is mijn geplande aanschaf (in mijn hoofd) reeds diverse malen veranderd, waarbij ik mijzelf dus ook min of meer schuldig maak aan het flipperen.
Gezien ik sinds kort mijzelf aan het verdiepen ben is mijn vraag aan jullie; Is dit een bekend fenomeen? Is rust in de horlogedoos slechts een utopie?
Het heeft met name te maken met een verandering in je smaak. Toen ik begon beperkte ik me tot rustig ogende, nette dress watches. Maar inmiddels vind ik een Breitling Navitimer ook wel heel vet, zo’n beetje de tegenpool daarvan…
Ja dit is een verslaving inderdaad. Ik merk wel dat mijn gemoedstoestand ook erg bepalend is voor het kunnen waarderen van een horloge. Ik heb eigenlijk hobbies die niet goed combineren. Het verzamelen van bier en horloges zorgt voor een significante toename van het aantal horloge aankopen.
Ik denk dat de kunst is om dan inderdaad direct te kopen wat je wilt en vooral NIET meer naar andere klokjes gaat kijken… Mijn gameplan kan wel 10x per dag wisselen sinds ik mij ben gaan verdiepen in horloges
Oncontroleerbaar flipper-tyfus heb ik opgelopen. Chronische aandoening helaas.
Optie 1 doe je mobiel weg
Optie 2 Ga failliet
Optie 3 die is te gruwelijk.
Ook redelijk normaal.
Als je gewoon koopt wat je leuk vind en dan elke dag aan de pols hangt en pas na jaren eer is wat gaat snuffelen gaat het goed. Iets nieuws kopen en hier rondhangen doet je aankoop al gauw weer verbleken
Ironische is dat ik veul onrustiger was toen ik voor de dure horloges ging (lees: moest weer beter, duurder en/of mooier dan anderen) maar nu ik een simpele G-shock draag heb ik er geen last meer van.