Ik was iets van plan met een doorzichtige regenjas, een hakbijl en een ceedeetje van Huey Lewis and the News, maar ik denk niet dat ik daar tijd voor heb deze week.
Haha its been done
Vooruit, we doen mee voor een eervolle vermelding en plaats in de top-10.
Brede interpretatie van het onderwerp. Grootmoeder is intussen 7 jaar dood. Haar beslagkom, kookboek en handgeschreven papiertjes met recepten - soms in het Frans, want ze kwam pas na WW2 van over de taalgrens naar Vlaanderen; koken, tellen en mensen uitschelden deed ze in haar moedertaal - heb ik meegekregen. Elke keer ik kook is het alsof ze meekijkt.
Heel bijzonder!
Ook een keer een spijtoptant die zich bij herhaling bleef verontschuldigen
Kan het alleen niet bewijzen want dan wordt mijn account verwijderd .
Tot bezinning gekomen, heel goed.
Iets persoonlijks. Altijd goed.
Ik zoek me al dagen rot naar een mooi (familie) kaartje waar ik een plan mee had. Schiet niet echt op zo.
Maar of mijn bijdrage “gemist zal worden” ??
ja, het is deze keer wel een moeilijk onderwerp,
mijn fantasie laat me deze keer volledig in de kou staan, en te zeggen dat ze van mij zeggen dat ik een levendige fantasie heb
Mis eigenlijk een guillotine die een horloge in tweeën hakt maar dan om de pols zeg maar. alleen heb ik geen guillotine. Zat nog te denken aan een hakblok met mijn 2 handen erin zoals in de middeleeuwen. maar goed dan heb ik geen hand meer voor die hakbijl. Ideeën genoeg, maar tijd…
Mijn bijdrage
Op vakantie in dat wordt overslaan, want geen camera met lenzen mee, geen LP/CD met “Knocking on Heaven’s Door” mee.
Gelukkig heeft @Blufkakel niet zijn signature “met krant” foto ingezonden, dus dat biedt weer mogelijkheden
Met iPhone op lokatie

Dan moeten we dus eenvoudig al die andere ook veel likes geven om het spannend te houden. Simpel.
ja, want jij wou ook andersom toch?
Nou heb ik dat ook wel een beetje. Maar ja…
Maar…update…mijn vrouw vroeg net of ik boek wilde ophalen wat ze besteld had. …
Handig, zo’n making of.
Aan de foto helemaal niet gezien dat het horloge boven het boek zweeft en er niet gewoon op ligt.
Echt niet Eddie? Ik heb eerst foto’s gewoon plat gemaakt. En dat vond ik wat te simpel. Ik wilde het zweven erboven uitbeelden. Mijn vrouw zag ook geen verschil, maar die kan geen diepte zien.
Ooit in de familie, had iemand een bijna dood ervaring op de operatie tafel.
Ze vertelde,
“ik zweefde bij het plafond en zag mezelf liggen. Het was heel vredig. Maar toen dacht ik, nog te vroeg, ik ga terug.”
Vond ik mooi.