Deze late namiddag had ik niets om handen. Wat turen naar foto’s van een horloge dat onderweg is.
Dan maar mijn fotocamera bovengehaald om in een uurtje tijd zowat mijn gehele verzameling te shooten. Je kan zien dat het vlug moest gaan, het werd vlug donker. Sommige horloges vertonen wat stof, wat onreinheden, enz.
Voordien had trouwens al mijn horloges “in werking” gesteld.
Mijn collectie is nogal divers :
van duiker tot dresser,
Japans, Chinees, Zwitsers, Russisch
naamloos tot Tissot,
kleurrrijk : paars over zwart tot geel
handopwinder, quartz, automaat, chronograaf
Daar gaan we dan.
Een Seiko klassieker. Kwaliteitsstaal. Loopt eigenzinnig. Jubilee band vind ik een must.
Een Seiko Monster Mod. Veelzijdig naargelang het bandje. Kleurrijk contrast.
Twin Tissot. Sommige zullen zich misschien de horrible story herinneren. De ene is wat verminkt. Wou deze wegmaken, maar door om vele kleine redenen, blijft ie nog wat langer. Misschien wel definitief. Aan de pols staat ie statig sportief. Zalig ontwerp.
Boeiend horloge. Blijft mij een raadsel waarom deze nooit een succes is geworden. Wat retro aandoende kast. Lijkt fors op foto. Nadeel : de wijzerplaat vind ik wat te diep in de kast liggen.
En nog een Tissot. Wel totaal verschillend. Een quartz met ook een blauwe wijzerplaat. Dressy staal. Ik kan me inbeelden dat velen deze weinig bijzonder vinden.
Seiko Mod. Ietwat saai. De stoere lumpy compenseert. Komt weinig aan de pols.
De Spork Seiko. Brok hevig staal. Ietwat saaie, maar toch karakteristieke wijzerplaat. Stijgt in waarde. Al eens overwogen om te verpatsen. Zou eigenlijk zonde zijn.
Mijn enige Rus. Eigenzinnig qua wijzerplaat, kroon, bediening, kast. Mooie achterkant. Komt weinig aan de pols. Het enige passend bandje zit aan mijn Monster…
Glossy White. Weinig populaire witte wijzerplaat. Geen Sports.
Meer Rolex gehalte tegen een lagere prijs zal je niet vinden. Miyota werkje is ijverig.
Citizen ! Mijn enige Citizen. Niet origineel. Is eigenlijk een Citizen Mod. Het uitdagend geel staat dan weer wat dressy. Kan je vergelijken wet een gele Breitling. Ook mijn enige Automatic Chronograph.
Presidential Seiko. Bijzonder in zijn bescheidenheid. Het dagvenster is zalig, en karakteristiek.
Dit zijn 12 stuks. Ik heb er nog twaalf te gaan. Morgen misschien.