Zoals elke week zaten we(vriendin, kinderen en ikzelf) bij mijn ouders.
Opeens zie ik een stukje glas op de grond liggen.
Mijn moeder is druk bezig met herinneren wat er stuk is gevallen, mijn pa valt op dat het een mooi gebogen stukje glas is. Ze komen er niet achter wat er stuk gevallen is.
Uiteindelijk op weg naar huis zie ik iets aangeplakt staan, een trekker trekwedstrijd welke op 21 juni plaats gaat vinden.
Om te kijken of we de 21ste al zijn, of zijn geweest, kijk ik op mijn Buran horloge, tot mijn schrik zie ik:
Hij loopt nog prima, maar vind dit verschrikkelijk, het glas is helemaal stuk en ik heb niks gemerkt.