Geachte medeforumleden,
Wellicht is het bericht menig horlogeliefhebber (inclusief mijzelf) ontgaan, maar op vrijdag 21 oktober jongstleden is de wereld een horlogemaker van wereldformaat ontvallen: George Daniels. Hij overleed op 85-jarige leeftijd thuis op het eiland Man.
Bij de meeste forumleden is hij waarschijnlijk wel bekend van de coaxiaalgang in de duurdere Omega-calibers; het zwaar bevochten eindresultaat van een ontwikkeling die een groot deel van zijn actieve leven heeft bepaald. Daniels had zich tot doel gesteld het mechanische horloge zodanig te verbeteren dat het qua nauwkeurigheid de concurrentie met het kwartshorloge aankon. De enige manier om dat te bereiken was de invloed van de onzekere factor olie tot het absolute minimum te beperken met het eerdergenoemde echappement als resultaat.
Dit was echter niet zijn enige bijdrage aan de horlogemakerij. Hoewel hij, naast een in samenwerking met Roger W. Smith tot stand gekomen serie van 50 polshorloges, zelf in totaal slechts 37 horloges heeft vervaardigd, is hij als groot kenner en bewonderaar van die andere grootheid - Abraham Louis Breguet - nauw betrokken geweest bij het archiveren en restaureren van diens technische erfenis. Aan zijn autoriteit werd niet getwijfeld en wanneer je naar zijn horloges kijkt is duidelijk te zien dat de stijl van Breguet zijn grote inspiratiebron is geweest. Het boek van zijn hand met de titel ‘The art of Breguet’ wordt dan ook algemeen beschouwd als een standaardwerk.
George Daniels was een autodidact. Hij kwam ter wereld in een arm gezin, kreeg na zijn schooltijd en militaire dienst een baan bij British Telecom als telefoontechnicus en hield zich al op jonge leeftijd in zijn vrije tijd op een Londense zolderkamer bezig met het repareren en later ook vervaardigen van zakhorloges. Van deze hobby heeft hij uiteindelijk zijn vak kunnen maken. Daniels was een van de weinige horlogemakers die letterlijk alle onderdelen van een horloge zelf kon vervaardigen. Hij leerde het vak van kastmaker, kocht net op tijd de inmiddels ‘vergeten’ machines op waarmee gedraaide versieringen op horlogekasten en wijzerplaten werden aangebracht, leerde deze zogenoemde guillocheertechniek zelf toe te passen en was zelfs in staat lagerstenen te slijpen en spiralen te maken. Dat laatste was overigens een groot probleem bij gebrek aan de juiste metaallegeringen, maar in zijn boek ‘Watchmaking’ beschrijft hij het proces tot in detail.
De laatste jaren heeft hij zich - zijn grote hobby antieke auto’s even buiten beschouwing latend - vooral gewijd aan de begeleiding van en samenwerking met zijn protegé Roger W. Smith, net als hijzelf vroeger een getalenteerd hobbyist met een werkplaats op zolder die zich verder wilde ontwikkelen en zich op jonge leeftijd met zijn eerste zelfgemaakte horloge bij grootmeester Daniels had gemeld: hij mocht zijn werk overdoen, en dat deed hij dus…
George Daniels, gescheiden en vader van een dochter met wie hij de laatste jaren geen contact meer wilde hebben, is tijdens zijn leven overladen met eerbewijzen en in dat verband is het vermeldenswaard dat hij in 2010 door koningin Elisabeth werd bevorderd tot Commander of the Order of the British Empire en hem als enige Engelse horlogemaker ooit de titel ‘Master Watchmaker, for services to Horology’ werd verleend.
Het overlijden van George Daniels betekent zonder twijfel een groot verlies voor familie, kennissen en vrienden, maar gelukkig is hij in staat geweest zijn vergaarde kennis en ervaring in schriftelijke vorm vast te leggen. Hij heeft het aardse voor het eeuwige kunnen verruilen in de zekere en geruststellende wetenschap dat zijn grensverleggende werk door anderen zal worden voortgezet.
Vriendelijke groet aan allen,
Robbert