inderdaad prachtig boek, heb 't vorig jaar aangeschaft met het idee dat het toch alleen nog maar duurder gaat worden (zoals bijna alle boeken); geweldige foto’s en goed geschreven, maar het is natuurlijk ook een prachtig verhaal van het straatschoffie dat het schopt tot de grootste onafhankelijke horlogemaker…
Er staan een hoop leuke feitjes en foto’s in, persoonlijk vind ik de plaatjes van de inrichting van zijn oude atelier geweldig, met posters aan de muur van (in die tijd) bekende motorcoureurs!
Verder zijn interesse in oude techniek, fietsen, motoren en natuurlijk auto’s zijn zeer herkenbaar, net zoals de aantekeningen met schetsjes, berekeningen en gekrabbelde ideeën…
Een eye-opener zijn twee grote foto’s in het begin van het boek, een kaal basis-uurwerk in het beginstadium dat nog helemaal in ruwe onderdelen is gebouwd; de delen (messing platines, draaiwerk en schroefjes) zien er dus gewoon uit zoals jij en ik het gemaakt zouden hebben, dat daar met een geweldige afwerking iets moois van te maken is, geeft de burger moed!
Ik heb eens gelezen dat hij niet de uitvinder van het co-axiaal is, maar wel degene die het goed werkend gekregen heeft. Zal me er eens in verdiepen of ik de naam van de oorspronkelijke uitvinder kan vinden - was WAY back in ancient history, 1800-zoveel meen ik.
Ik heb zijn boek “Watchmaking”… en daar staat alles in, maar dan ook echt alles… tot hoe je zelf boortjes kan maken van Tamponstaal, een dikke pil, maar nogmaals… wat er niet in staat moet nog uitgevonden worden…
je bedoelt waarschijnlijk het Fasoldt echappement, daar is al een hoop over gediscussieerd…er zijn diverse artikelen en threads over te vinden.
Als je het bekijkt zie je in eerste instantie overeenkomsten, het verschil zit 'm in de werking, die principieel anders is (hoewel Daniels waarschijnlijk wel geinspireerd is door de uitvindingen van Fasoldt)
Vertaling van een franstalige post daarover, met hulp aan google translation : http://forum.horlogerie-suisse.com/viewtopic.php?f=2&t=12557
(Over de Fasoldt escapement … )
We moeten er te doen op een verloren uitlaatslag (één per twee afwisselende puls), die eerder verwant aan de familie ontsnapt als “Robin” of uitput anchor-ontspanning, maar ook de “slechte” (de directe puls minder). De coaxiale Daniels uitlaat wanneer het in een uitlaat gedwongen werking (afwisselend puls) met “gemengde” pulsen (directe signaal en het andere via het anker). Het lijkt nogal Daniels beweerde vaderschap van zijn coaxiale Breguet onderzoek op zijn kant uitlaat “natuurlijke”.
Dat gezegd hebbende, is het waar dat van dit octrooi, de wijzigingen minimaal te maken in een coaxiale, alleen verplaatst het traject van iets meer dan 90 ° om de balans van het wiel te brengen en voeg een impuls pallet op de grote kettingring. In feite is de coaxiale verwant aan een cumulatie van uitlaatgas Robin en van Fasoldt, maar verschilt van de ene en de andere …_
Een beetje moeilijk voor mij te vertalen, maar zo zou ik in kort zeggen :
Fasoldt geeft een impuls voor elke twee beweging van de balans, Daniels geeft een mixed impuls aan elke beweging, een door de wiel, de ander door de anker.
De inspiratie van Daniels komt meer van de Breguet ideen, van de natural escapement.
Die lijken op elkaar (Fasoldt en Daniels) en een paar verandering kunnen van een tot de anderen leiden, maar de Coaxial komt meer van een samenstelling van de Robin en Fasoldt escapment, ofschon hij verschilt van beide.
Ik had nog nooit van het Fasoldt escapement gehoord, maar na het bekijken van wat plaatjes… werd het mij ook heel snel duidelijk dat het ontwerp van Fasoldt maar één impuls heeft per cyclus… waar Daniels er 2 heeft… ook gebruikt Fasoldt 2 stenen om het ankerrad te stoppen, en dan zit je weer met die glijdende wrijving waar Daniels juist vanaf wilde
't allergrootste verschil tussen de 2, het Fasoldt en het Daniels escapement zit em vooral in het gegeven dat de balans direct een impuls van het ankerrad krijgt in één richting (zoals ook een Chronometer-detent dat heeft), en van het anker in de andere richting, (zoals ehh… nee… niet zoals een “gewoon” escapement, want daar is het glijdend dat de steen van het tandje zijn impuls krijg)