speelt bij breitling en omega net zo hard mee in de waarde als bij rolex
Ik blijf het idee houden dat het
A) sterk afhangt van de kwaliteit van het polijstwerk
en B) toch meer een Rolex ding is. Mijn Seamaster 176.007 is ooit vakkundig gepolijst waarbij het sunburst polijstwerk op de bovenkant van de kast is teruggebracht. Dacht niet dat dit tot een waarde vermindering heeft geleid.
Het speelt natuurlijk ook een rol of je voor maximale waarde gaat of voor draagplezier, en wat dat laatste voor je betekent. Ik heb een hekel aan krasjes & zie m’n horloges niet per se als investering, dus kan ik me wel vinden in beperkte en professioneel uitgevoerde acties.
Maar ligt voor mij ook aan het horloge en wat er al aan gebeurd is. Case in point: ik heb twee 176.007’s. Eentje is in ontzettend goede staat: onaangeraakt sinds de seventies, 100% origineel en weinig gedragen. Toch zitten er uiteraard kleine dingetjes op (zie onder). Op de kast zie je een haarlijntje/krasje (dat witte dingetje dat op de foto het ligt vangt). Hier laat ik niks aan doen, omdat zelfs licht polijsten het originele en nog scherpe sunburst patroon zou verprutsen (ik heb het even niet over de dutsen in de eindlink, die ik ook ongemoeid laat omdat het staal dun is en deze links nagenoeg onvindbaar).
Mijn tweede exemplaar echter is destijds al eens onder handen genomen in Bienne omdat er een vrachtwagen overheen was gereden (!). Ziet er weer onberispelijk uit (netjes gepolijste kast met nieuwe sunburst, nieuwe dial, hands en tachy ring), maar toch nét iets minder cleane sunburst en minder scherpe randen dan mijn andere. Bij dat horloge heb ik zelf minder moeite met wat extra polijstwerk.
(Overigens is mijn speurtocht naar een 1170 band waarmee ik jullie op het ‘gezocht’ gedeelte regelmatig lastig val, voor dit laatste horloge. De bracelet heeft de vrachtwagen niet overleefd, en ondanks dat er nu een prachtige strap van Ko op zit, heeft de originele toch ook wel wat )