Ik draag mijn horloges puur voor mezelf. Daarom koop ik wat ik mooi vind en niet wat ik volgens anderen zou moeten dragen met betrekking op de maat enz. Op het moment dat ik er naar kijk (meestal niet voor de tijd, want waar heb je je telefoon anders voor) kan ik bvrolijk worden van het horloge, dat is het belangrijkste
Vind ik het leuk als het anderen opvalt, natuurlijk maar ik vind het net zo leuk als ze het niet zien. Soms kijk ik naar het horloge en ben ik wel een beetje trots dat ik er lang naar toe heb gespaard en hem uiteindelijk heb kunnen kopen.
Je verwart het met films als License to thrill en License to Drill
Ik maak het slechts heel sporadisch mee. Meestal zijn het zelf ook liefhebbers.
Slechts 1 keer en dan ook nog eens in mn jeugd een nare ervaring meegemaakt. Toen ik met mijn vader boodschappen aan het doen was, kwamen we een vage kennis van mijn vader tegen. Die greep naar mijn pols en zei gelijktijdig iets van Zo zo, een Rolex van pappa gekregen?
Ik snap de verwarring wel, aangezien het bicolor was en een jubilee bandje heet (jaja, ook ik heb een bi color fase gehad ), maar het Was een Citizen met draairing.
Die attitude vergeet ik echter niet gauw meer…
Zei hij over 1 van de meest opzichte horloges
Weemoed, gemis. En ik laat hem altijd aan de familie zien als ik hem draag. Het horloge van mijn vader, jouw opa.
Mijn 2 duurste horloges (waarvan 1 gebruikt en de andere een aanbieding) zijn rond de € 300 en als ik die om heb, dan heb ik wel een gevoel van dat ik rijk ben. Ik heb niemand in mijn omgeving, die ècht horlogefan is en die vinden zulke “dure” horloges heel wat, maar ja, als je zelf geen of een betaalbaar horloge draagt, is 3 tot 6 keer, wat jij zou uitgeven misschien wel indrukwekkend. Gelukkig waarderen deze mensen mij om heel andere dingen die niet te koop zijn.
Ja hoor, een échte Seiko, Casio, Citizen…
Ik koop en draag de horloges puur voor mijzelf. Niemand hoeft ze te zien of er iets over te (kunnen) zeggen.
Maar ik draag ze wel met trots omdat het voor mij soort van beloningen zijn voor het harde werken. Dit maakt niet uit wat ze gekost hebben, trots ben ik erop.
Daarnaast draag ik voor 90% korte of opgerolde mouwen. Dat betekend dat ze wel altijd zichtbaar zijn bij het dragen. Niet voor de omstanders, maar het kan niet anders. Als ik een blouse, colbert of andere kledij met lange mouwen draag ja dan valt het horloge meestal achter de mouw.
Dus vol trots maar wel voor mijzelf.
Toch kent 99% van de wereldbevolking Rolex, en minder dan 1% Panerai
Ik denk dat minder dan 1% van de wereldbevolking weet wat de Koh i Noor diamant is.
Toch moge het vrij duidelijk zijn dat het een godsliederlijk dure grote blingdiamant is.
Zo ook Panerai: Of je het merk nu kent of niet, subtiel zijn ze nooit te noemen.
Is het erg om goed voor jezelf te zorgen?
Ik weet, maar kon het niet laten. Het luxe merk wat bekend staat om zn wandklokken op de pols, je kunt er haast niet omheen om ze niet te showen
“Hey wat leuk, ik heb ook een TW Steel. Oh nee wacht, jij hebt een euh… Pan-nuh-raai?”
Hier ook altijd of ik nu wéér een nieuw horloge heb gekocht En dan zeg ik ja. Maar die en die is er wel voor weggegaan. Was dat die je van mij gehad hebt? Nee, goed zo. Want dat mag niet!
Show zelden. Kijk eigenlijk überhaupt weinig op mijn horloge als ik er zo over nadenk…
Kijk eigenlijk überhaupt weinig op mijn horloge als ik er zo over nadenk.
Herkenbaar
Valt me ook steeds meer op dat wanneer ik geen horloge draag het best prettig voelt.
Dat is gewoon verkapt nudist zijn
Nee, ik heb denk ik al na 5 minuten 3x op mijn naakte pols gekeken. Is net als de autogordel. Als ik die niet om heb voelt het ook raar.
Ik show niet met mijn horloges maar ik verberg ze ook niet. Zijn ook niet echt spectaculair moet ik zeggen. Ik vind ze gewoon zelf mooi en kijk er graag naar.
Kan wel naar horloges van anderen kijken. Moet je mee oppassen. Is een beetje hetzelfde als naar een decolleté kijken. Moet je ook niet te lang volhouden.
Precies om die reden ben ik ook op Panerai over gestapt. Kreeg toch regelmatig een opmerking over de Rolex die ik droeg. Kon ik niet altijd positief plaatsen. Wat meespeelt is dat ik ook een winkel heb en dagelijks in de verkoop zit. Ik zit ook niet op klanten te wachten die sarcastisch zeggen “nou het gaat zeker goed met de zaken??”
Ik mag graag iemand complimenteren met een mooi horloge en merk vrijwel altijd dat dat erg gewaardeerd wordt. Het zijn juist vaak de leukste contactmomenten en zegt iets van elkaars persoonlijke smaak en voorkeur. Persoonlijk draag ik horloges niet om te “showen” maar om meer het gevoel dat het dragen zelf me geeft. Zo kan ik met hetzelfde gevoel van waardering mijn door de tijdtand aangevreten King Seiko 5246-6020 dragen als mijn glanzende speedy. Het is maar net in welke stemming ik ben. Gelukkig past daar altijd wel een horloge bij:slight_smile:
Dat heb ik vandaag ook gedaan, de persoon kwestie voelde zich een beetje opgelaten volgens mij Onze nieuwe collega kwam vandaag zijn contract tekenen, bij de sollicitatie kreeg ik niet goed zicht op zijn horloge maar het was zeker niet de Rolex GMT master 2 van vandaag