Beste medeforumleden,
Ben al een tijdje niet zo actief geweest. Druk met werk etc. en ik heb ook nog een leven naast horloges.
Maar vandaag gebeurde er iets waar ik dusdanig blij van werd dat ik dit graag met jullie wil delen.
Ik moest van mijn ouders opruimen. Een oude douche, die ik van mijn 12de tot mijn 20ste als kast heb gebruikt, wil mijn vader weer gaan gebruiken. Oke, geen onredelijke eis, ik woon er ook al 29 jaar niet meer. Dus even ruimen. Oude kleren, veel verschillende soorten bierflesjes, 50 asbakken, rugzak, ongeveer 200 verschillende bierviltjes etc. Van alles kwam ik tegen. Op een goed moment schokte mijn ademhaling. Mijn hartslag ging omhoog, tussen al die troep leek het wel of ik een horloge zag.
Van mijn grootvader ooit een Tissot Chronograaf gekregen. Ik was toen een jaar of 12. Dit horloge gedragen totdat het stuk ging. Dat ging destijd snel want ik moest en zou ieder horloge open maken om te kijken. En op die leeftijd wist is niet veel van merken alleen dat Tissot een budget Omega was. Want die hield mijn grootvader zelf, een super gave Flightmaster.
Maar in de jaren daarna had ik ook ooit een Seiko Chronograaf gekocht. Ook deze heb ik vakkundig gesloopt want hoe zou dat nu in godsnaam werken, zo’n automaat. En omdat het een duiker was moest hij daarna dus wel tegen water kunnen. Ik had hem toch immers goed dicht geschroeft! (Met een schaar)
Als er destijds internet zou zijn geweest was dit allemaal niet nodig maar toen zag ik echt geen andere mogelijkheid.
Ik was deze Tissot en Seiko kwijt sinds ik uit huis ging. Had ook geen horloge nodig want had intussen een Seamaster van mijn ouder gekregen en die zou echt heel sterk en degelijk moeten zijn. Was ook een kwarts dus geen reden om het deksel te lichten. Maar ook deze Omega heeft de nodige reparaties inmiddels achter de rug.
Een paar jaar terug dacht ik ineens weer aan mijn oude Tissot en Seiko. Dus op zoektocht door mijn ouderlijk huis. Vaak mijn vader ervan beschuldigd dat hij de horloges wel zou hebben opgeruimd. Lekker altijd blijven ontkennen. Uiteindelijk maar geaccepteerd dat deze horloges echt weg waren en mogelijk dan door mijn toedoen. Als pa ze niet had opgeruimd dan had ik ze mogelijk weg gegooid. Hoewel ik eigenlijk zelden iets weg gooi.
Oke, terug naar het opruimen. Mijn adem hield even stil. Stuiterend haalde ik de troep uit de beker. Emblemen, lucifermapjes etc. Onderop had ik immers iets zien glinsteren. En jawel, het waren mijn Tissot en Seiko!!! Maar het werd nog beter, het allereerste horloge wat ik op mijn 10de verjaardag van mijn ouders had gekregen was er ook nog! En nog een ander, ook mechanisch horloge waar ik er nu ineens 2 van heb.
Terwijl ik dit allemaal typ zit ik me te bedenken dat het eigenlijk bij de Vintage afdeling thuis hoort maar dat maakt mij ook gelijk zo oud. Dus maar bij algemeen geplaatst.
Overigens zaten de horloges in een bijzonder grappige beker. Een souvenir uit de Verenigde Staten. Hoe wist ik nu op mijn 19de dat de casino baas de president zou worden?!
Oke, nu de foto’s anders geloven jullie me nooit.
Excuus voor de slechte kwaliteit. Ineens worden foto’s gedraaid die niet gedraaid moeten worden.
Ik voel me als een kind zo blij dat ik mijn oude horloges weer terug heb. Moet nu alleen iemand vinden die ze wil maken/repareren. Suggesties zijn meer dan welkom.
Fijn weekend allemaal
