Ik ben net nieuw in de vintage horlogescene en daarom heb ik een tijdje geleden mijn eerste aankoop gedaan: een vintage certina dresswatch uit 1952 of 1953 met alpha hands, gehoornde lugs en een zwarte giltglossy achtige plaat. Nu is helaas het plexiglaasje compleet gebroken en eraf door een ongelukje.
Mijn horlogemaker heeft een vervangend glaasje gevonden, maar dit is niet ‘hetzelfde soort glaasje’. Mijn vragen zijn aan jullie: In hoeverre tast dit de originaliteit aan? Moet ik het gewoon laten vervangen als het maar een plexiglaasje is? Ik hoor graag van jullie.
in hoeverre ik het heb gezien zat er geen klein logotje in, maar ik weet ook niet of dit uberhaupt oorspronkelijk zo was met dit model.
Ik denk dat de vorm wel een beetje anders is, toen ik het horloge bracht naar de maker zei de maker: het glaasje wat nu gebroken is heeft is een ‘hoog glaasje’ dus dat het glaasje eerst een stukje naar boven loopt en dan een buiging maakt, meestal is het meer een soort ‘dome’ dus die vanaf waar het glaasje begint al een beetje een buiging maakt. Hieruit leidt ik af dat de vorm wel anders gaat zijn met het nieuwe glaasje.
Ik denk niet dat er veel mensen zijn te vinden die wakker liggen van een niet origineel glaasje op zo’n ding. Al is het maar omdat niemand weet wat er uberhaupt op hoort te zitten
Ik zou dat nieuwe glaasje gewoon (laten) plaatsen, dan kan je het horloge weer dragen en loop je minder kans op beschadiging van de wijzerplaat. Je kan altijd nog op zoek naar een origineel glaasje, als die nog te vinden is tenminste.
Vaak heeft Sternkreuz het juiste vervangende glaasje.
In ieder geval wat het meest op de originele lijkt.
Zou je even in de catalogus moeten rondneuzen…