Sinds begin dit jaar heb ik de Tissot Heritage Navigator. Bij aankoop was ik er helemaal gek op. Na een paar weken het horloge gedragen te hebben was ik een beetje op uitgekeken. Toen droeg ik weer een ander horloge.
Na een week ofzo begon ik de Tissot wel te missen en heb het horloge weer een tijdje om gedaan. Na een weekje weer hetzelfde… Horloge weer terug in de kist en weer ff niet naar om gekeken en inmiddels is weer hetzelfde aan de hand Doe het horloge weer om de pols en ben er weer helemaal gek op.
Ja, ik heb er ook nogal last van. Met vintage horloges heb ik geen enkel probleem. Ik vind het prima om ze te verzamelen en heb er geen enkele moeite mee om er één aan te schaffen die ik vervolgens nooit draag.
Het gaat pas mis met nieuwe horloges. Ik las van de week op het verkoopforum de uitspraak “Het bezit van de zaak, is het eind van het vermaak.” Denk dat daar alles mee gezegd is.
Grappig genoeg inderdaad…als ik een tijd later het horloge weer draag ben ik weer zo blij als een kind. Toevallig had ik het gisteren over met iemand. Leek hem echt een mannending. Vrees dat hij gelijk heeft. Het goede nieuws is dat als je een aardige verzameling hebt er altijd wel een horloge is waar je weer blij van wordt.
haha de Sinn staat nog wel op mijn lijstje, maar nog geen beslissing genomen. Er staat ook een horloge op het forum te koop die mijn interesse heeft.
Met het leergeld wat ik inmiddels betaald heb weet ik wel dat ik niet meteen de beslissing moet nemen, maar de keuzes een tijdje in mijn hoofd laten rond gaan en uiteindelijk komt er hopelijk de juiste beslissing uit voor mij
Je wilt per se een horloge hebben, en als je het dan hebt ben bijna ietwat teleurgesteld, omdat de vreugde opeens niet meer zo groot is als voordat je het horloge had…
Maar aan de andere kant, zolang de vreugde toch nog overweegt is toch alles goed?
En aangezien de meeste hier meerdere horloges hebben is het meestal toch zo dat er modellen zijn die je meer draagt als andere!
Ik wil niet zeggen dat ik een haat-liefde verhouding heb met een bepaald horloge. Bij mij is het meer: hoe mooi ik een horloge ook vind, na een aantal keer dragen ben ik m zat en is het tijd voor de volgende. Daarom heb ik er ook best veel (en niet hele exclusieve).
Dat is mijn probleem wel een beetje, ik heb wel een ietwat dure/unieke smaak. Het horloge moet voor mij wel kloppen zeg maar, enigszins puristisch ik hou het bij een horlogedoos van 8.
Sterker nog … ik heb weleens gehad dat ik de ‘haat = niet klik’ voelde en hem onmiddellijk verkocht. Achteraf (toen ik mijn horloge weer begon te missen) … yep … SPIJT
Ik vind z’n look erg leuk, andere banden staan em ook goed, het zou de ideale mechanische reishorloge zijn met z’n GMT schijf (heb minder met gmt wijzer), mooie metalen band, alleen… met z’n metalen band zit ie niet lekker om de pols. Hij zit of te strak of te los. Volgens mij heeft ie eigenlijk behoefte aan een halve schakel of een sluiting met meerdere gaatjes voor fijnafstelling. En een metalen band bij deze klok vind ik eigenlijk een must, dus alleen op leer of rubber dragen doet imho afbreuk aan de klok.
Draag em daardoor helaas erg weinig.
Betreft bezit is einde van vermaak… ja en nee. Einde vermaak van het begeren, begin van het vermaak van bezitten. En om beetje het vermaak van het begeren terug te krijgen heb ik de meeste in de kluis liggen waar ik niet 123 bij kan. Als ze dan soms na maanden es om de pols komen, is het weer helemaal leuk.
En elk horloge die ik heb heeft voor mij wel iets leuks. Of het nu de looks is, de features of de herinneringen aan de gelegenheden dat ik ze gedragen heb, ze blijven voor mij bijzonder. Flipperen is daarom ook totaal niet mijn ding. Als het verveelt, even opzij leggen, en dan is het weerzien helemaal top.
Doe het horloge weer om de pols en ben er weer helemaal gek op.
