Ik heb me nog maar net voorgesteld op HF en heb nu al de eerste vraag:
Mijn meest recente aanschaf betreft een Hamilton PSR, zeg maar de heruitgave van de Pulsar P1/P2 ('s werelds eerste digitale horloge) uit het begin van de zeventiger jaren en bekend van de James Bond film ‘Live and Let Die’ (1973).
Waar ik benieuwd naar ben is de techniek die erachter schuil gaat. En dan gaat het me niet om een uitgebreide technische verhandeling, maar om een korte uitleg in Jip & Janneke taal.
Van een analoge quartz weet ik dat het kristal trilt, eens per seconde een puls geeft, radertjes gaan draaien en wijzers gaan ‘lopen’.
Maar wat gebeurt er met een digitale quartz. Ongetwijfeld zal het kristal trillen en eens per seconde een puls geven. Maar dan? Het lijkt me onwaarschijnlijk dat die puls tot draaiende radertjes leidt en het lijkt me al helemaal onwaarschijnlijk dat die de wijzers in gang zetten (want die zijn er immers niet).
Kan iemand het mij in simpele bewoordingen uitleggen?
Een kristal trilt met een frequentie van (meestal) 32768Hz. Deze frequentie is (dan) precies 2^15Hz.
Deze frequentie wordt vervolgens 15x door 2 gedeeld totdat er een frequentie overblijft van 1Hz. In het geval van een analoge kwarts wordt deze frequentie gevoed aan een stappenmotortje dat de secondewijzer aandrijft. Bij een digitale kwarts wordt het zelfde signaal gevoed aan een chipje
is een leuke site in het engels met veel uitleg
The P1 still remains the most desirable electronic wristwatch ever made, especially that only 10% of the initial production quantity is known to exist. Many have been melted in 1980 when gold prices reached records and this trend continues among people that are not sentimental with family treasures and prefer to earn a quick buck. Just a few years back there were 27 P1’s among collectors but as of today this number has reached approx. 40 and a few more will be found in the near future. Pulsar P1 prices fluctuate depending on the value of solid gold or market trends in the Watch World. Usually a perfect condition P1 with all boxes, magnet and papers will reach 10-15.000$, used but working pieces without any extras range from 5000-8000$ and nonworking P1’s reach only scrap value of approx. 3000-4000$.
With the introduction of the P1 the race for the first digital watch was won by the LED however research continued within the LCD technology. Energy efficient LCD’s slowly pushed the power-hungry LED out of the field and made it completely obsolete at the end of the 1970’s when Pulsar decided to close down without changing to LCD technology (the one and only LCD from Pulsar was subcontracted to Japan). All other major producers changed to LCD in 1978 while the Pulsar name (not company) was sold to Seiko which today is successfully marketing their watches as Pulsars mostly on the American market.
Despite the prehistoric LED technology it is difficult today to fully appreciate the know-how cased in the Pulsar spacedesign wristwatch as we all are acustomed to digital technology and displays. If one should compare the breakthrough technology of the Pulsar Time Computer in todays values the only thing that comes to mind would be the first personal computer (PC) or todays mobile phones that revolutionized communication.
The Pulsar Time Computer is honestly “The watch that changed the way we tell time”. Nobody before would ever say that it is “12:08” - rather “8 minutes past 12”. Most of the displays used everywhere today are digital therefore the Pulsar LED watch can be thought of as one of the breakthroughs in the technology of the XXth century. Roger Riehl should also be credited for inventing the first solar-powered LED watch called Synchronar with solar panels on top of the case (solar-charged button cells would be more precise). Riehl had working prototypes already in 1971 but patents were approved only in 1974. There was a large dispute on who was first in the LED community but no matter how you look at it Pulsar was the first to successfully market a reliable mass-scale product. If not for the huge Hamilton financing perhaps history would be much different.
