De hele ratsemedee verpatsen en je ultieme horloge kopen en uitloggen. Doe ik ook
Ik herken met name het “snack” gedeelte. Gelukkig kan ik mezelf inhouden en komt het nooit tot een aankoop. Maar er is ogenschijnlijk zoveel leuks voor relatief weinig geld. Al een hele tijd kijk ik naar de Maen Lunar Classic, of een Nivada F77 met stone dial, maar ook regelmatig betaalbare (vintage) horloges uit het blauw. Ik heb gewoon vaak zin om wat nieuws aan te schaffen. Desondanks lukt het me om ze niet aan te schaffen, want ik weet - precies zoals je zelf al beschrijft - dat het leuke er vaak zeer snel af gaat…
Momenteel ook wel moeite om in het serieuzere segment focus te houden. Een tijdje heel diep met een Breguet Marine bezig geweest, maar steeds de trekker niet over durven halen. Toen kwam een neo-vintage AP in beeld (nog steeds) maar ook daar twijfel twijfel… en vervolgens doet zich weer een (zeer zeldzame) Zenith aan waarvan ik weet dat áls ik hem ooit wil, ik NU moet handelen. Het lukt me niet om de juiste keuze te maken en wil ook niet te hard gaan.
Afijn, bottom line vind ik het zeker nog heel leuk allemaal dus ik maak er vooral geen probleem van.
Advies naar jou: bepaal wat je grotere doel is en bepaal vervolgens wat daar voor nodig is om er te komen. En stick to the plan. No more snacking, just looking! (zegt mijn vrouw ook altijd maar dan gaat het niet over horloges…)
Ik koop eigenlijk alleen wat ik mooi vind en al een tijd wil hebben.
Vintage is staat voor mij enorm belangrijk. Moeilijk te vinden en je best ervoor moeten doen geeft mij meer “waardering” dan gewoon aankopen. Hebben een langer leven beschoren in mn collectie.
En ik ga altijd voor horloges die voor mij echt de x factor hebben. Soms maak je dan alsnog een foutje…
Ik lijk juist op 1 te blijven hangen
Alleen maar Seiko hier tot nu toe en nu een 5e onderweg. En ik zit er aan te denken om hierna weer een Seiko te halen…
Dus misschien wordt het wel 1-10-11. Hopelijk duurt 11 nog wel even
Ik heb anders gekozen, makkelijkste optie! Geen commentaar verder!
Lastig. Als ik er zo rationeel in ga zitten kom ik er vooral op uit dat horloges onzinnig en duur zijn. En dan moeten ze uiteindelijk weg.
No more ook echt
En hoe lang is die lijst momenteel? Want ik heb er denk ik wel 20 op staan.
Bedankt hè!
Hmm… allerlei vintage compaxen die ik te duur vind.
Een 62gs met zwarte plaat (ideale configuratie bestaat nog niet)
Soms een 16710. Maar dat is een rebuy.
Van snobisme heb ik geen kaas gegeten. Mijn G10 houd me goed met de voetjes op de grond. Ik heb vorig jaar zoals je weet een tijdje al mijn horloges weg gelegd en er 2 horloges uitgekozen om echt te dragen. Dat is met goed bevallen. Ik had dan ook heel erg snel de speedmaster in mijn hoofd. Wat ik mij afvraag Koen… Heb je al eens een speedmaster gehad? Koop een speedmaster Koen. Een Speedmaster is een chronograaf Koen. Kom eens een kijkje nemen in het speedmaster only topic Koen
Ik ben ook wel benieuwd waar je dan zoal op snackt en wat zoal dan nog de drempel bij het snobisme overkomt.
Joh, wat kan een beetje snacken voor kwaad? Als je ze zat bent verkoop je ze en haal je er iets anders moois voor.
Het is in wezen ook een leuke manier om naar iets duurders toe te werken. Elke maand een leuke snack en als je ze zat bent doe je die weg en haal je met de opbrengsten daarvan iets groters.
Lever je uiteindelijk wel iets op in, maar ja, alle hobby’s kosten geld.
Alles is POV
Wil je hem nu in slaap wiegen?
@swisstoni Binnenkort komt er trouwens een nieuwe dresser van Zenith
Of misschien moet je gewoon die Hermes scoren.
Snacks heb je vooral plezier van zolang ze niet geleverd zijn.
Ik gaf dat expres niet aan, want:
Dus wat voor mij een snack is, is voor een ander een serieus horloge. En wat voor mij een serieus horloge is, is voor een ander een snack.
Maar voor wat het waard is, wat uiteindelijk snacks bleken te zijn:
Wat tot nog toe bleef:
Fair. Ware het niet dat het plezier heel snel afneemt:
Ha, ik heb op dat punt gestaan. Het is de Navitimer geworden, en daar heb ik nog geen spijt van.
ikzelf herken me daar wel enigszins in en wat ik dan doe is eender welk horloge in de collectie op de pols zwieren en die blijft erop zitten tot dat ik terug de interesse begin te voelen om eens wat anders te dragen, dat kan (in mijn geval) dagen duren
Je hebt een prachtige 3 piece collectie te pakken, wanneer je de door jou als snacks aangeduide horloges wegstreept.
De Navitimer: Altijd goed en een echte classic;
De Ebel: Een connaisseurs horloge “onder de radar”: ultiem stiekem genieten;
De Nomos: minimalistisch ontwerp van een lekker eigenwijs atelier
Als dat niet genieten is… Maak het jezelf niet te moeilijk
Als iemand die tot nu toe meer geeft om de sentimentele waarde dan andere zaken, valt het mij in dit wereldje op dat mensen vooral veel kopen met andere redenen dan: ik ga hiervan genieten.
Als je eenmaal gewend raakt aan het feit dat je een horloge makkelijk weer doorverkocht krijgt, dan is de drempel om mee te doen aan het snaaien (snacken) erg groot. De lol neemt dan af. Probeer eens meer te houden en er goed en lang voor te zorgen. Dan zijn ze echt van jouzelf en niet voor de volgende eigenaar.
Of je nu 2 horloges hebt of 20, ik verwacht dat je dan goed weet wat je in handen hebt (lees: om de pols draagt). Vooral omdat in je achterhoofd het "als ik deze en deze verpats, kan ik weer wat nieuws kopen" zal verdwijnen. Ieder krasje, iedere foto, het is deel van jóuw verhaal, jouw leven. Misschien moet je af en toe even je Smartwatch om om te ervaren of je je lievelingshorloge mist.
Afgelopen donderdag had ik mijn eerste horlogedoos opgehaald. Toen het virus toesloeg in januari leek het mij te gek om óók een gevulde la met horloges te hebben. Maar ik besloot niet te impulsief te handelen en dat was de beste aanpak. Het gesprek met de Mp-verkoper was goud waard. Het was moeilijk om de gezellige conversatie aan zijn keukentafel te staken. Alsof we elkaar al jaren kenden. Zo warm en welkom. Het doosje zelf is niet zo boeiend, die had ik ook nieuw kunnen bestellen. Ik vind het ook helemaal niet leuk om mijn horloges in dat bakkie te zien liggen. Ze dragen, dát vind ik leuk. En het duurde enkele decennia totdat ik mij dat realiseerde, want dat was eigenlijk altijd al zo, vanaf de eerste Swatch. Het doosje is een hulpmiddel om ze iedere dag klaar te hebben voor gebruik.
De speurtocht naar nieuwe horloges vind ik ook een mooi tijdverdrijf, maar ik kan mij voorstellen dat dat gaat vervelen zodra het nieuwe virus gewoon is geworden door verzadiging. Ik hoop vooral dat er dan een collectie overblijft waar ik niet alleen zelf plezier aan beleef, maar ook mijn kinderen later en daarnaast iedereen die ik foto’s, verhalen en andere horloge-onzin deel. Omdat ik het zelf ook leuk vindt om andermans passie te zien en ervan te leren. Mijn mening over ieders horloge doet minder terzake.
Een beetje afstand nemen is okay.
Ja, dank, dit begrijp ik. Hoewel ik volgens mij me vooral er tussenin begeef (andere soort keuzes ook). POV sure, maar andermans ervaring kan verhelderend zijn. Ik zit de laatste tijd veel te kijken naar die vintage Dolces, maar het is het eigenlijk nooit helemaal (zelfs als ze haast puntgaaf zijn) en het is quartz en dat heeft eigenlijk mijn interesse niet. Dus misschien ruik ik de ‘snack’ al van tevoren. Ik zou juist wat moeten afvallen
Hier hetzelfde eigenlijk. Want sinds ik mijn G10 heb, draag ik geen ander horloge meer en is de behoefte voor een andere helemaal weggeëbd.
En het grappige is, deze G10 was in eerste instantie als snackje gekocht
Wat is een G10? Ik wil mijn horlogegevoelens ook weg laten ebben
Ik ben gewoon steeds duurdere horloges gaan kopen. Dat werkt perfect, want mn inkomen en vermogen groeit niet mee. Het duurt dus steeds langer voordat ik wat nieuws kan kopen. De tussenpozen duren inmiddels eeuwig en ondertussen geniet ik van de struggles én aanwinsten van anderen
Succes Koen, er is geen remedie.