Sinds ik een aantal mooie horloges heb gezien en gehad kan ik niet meer zo goed genieten van eenvoudigere horloges. Hoe vervelend ik snobisme ook vind, ik ben een snob geworden.
Ik weet dat ik een snob ben, maar blijf toch snacks aanschaffen om daar dan weer gauw op uitgekeken te raken. De beleving is er niet, en het komt niet altijd door iets aanwijsbaars. Misschien ben ik dus niet alleen een snob, maar ook nog merk- of statusgeil.
Hoe meer ik dit doe, hoe meer de beleving überhaupt verdwijnt. Ook mijn favoriete horloges interesseren me hierdoor minder. Vermoedelijk ben ik dus ook nog decadent aan het worden.
Herkent iemand dit? Weet er al iemand een oplossing? Of zijn dat alleen mensen die niet op dit forum zitten?
Je moet op dieet man
Jezelf beperken en in de hand houden om telkens op elke impuls in te gaan. Zet een lange termijn doel, een horloge uit je grail list die onbereikbaar lijkt. En stop met snacken.
Begrijp ik het goed dat u “Tudor” en “Seiko” hetzelfde schrijft, dokter Brick?
Ja, dat is dus het probleem, ik zie het gewoon niet zo goed meer. Een grail hebben is een teken van enthousiasme, en dat heeft een beetje plaatsgemaakt voor verveling.
Ja, dat is eigenlijk sowieso wel mijn voornemen, ongeacht wat ik verder doe.
Lastige fase is het inderdaad. Alles al gezien en gehad binnen budget. Geen zin om boven budget te gaan, tenzij er een keer een prijsje valt. Dus zolang er niet iets bijzonders, lees : wat echt doet prikkelen, langskomt piel ik maar een beetje aan. Er zitten soms leuke modellen tussen maar lang blijven doen ze nooit.
Eigenlijk geef je zelf al antwoord op je vraag. Goedkopere horloges doen je niks. Met andere woorden, spaar voor een graal. Koop die en kijk wat het met je doet.
Die heb ik vaker voorbij zien komen. Ik ging van 1 naar 3, meteen door naar 8
waar blijven die adviezen?
