Frappant dat ze vintage niks vindt maar haar suggesties feitelijk allemaal hele klassieke ontwerpen zijn van minimaal 50 jaar oud. Maar dan uitgevoerd door een nietszeggend merk als DW of Cluse.
Ooit kocht ik een DW voor mijn vriendin (die weinig met horloges heeft). Nu, zoveel jaar later en volledig gegrepen door het horlogevirus, kijk ik daar heel anders tegenaan. Een handopwinder of automaat gaat hem niet worden, want dan haakt ze af bij het op tijd zetten als ze hem een paar dagen niet heeft gedragen. Inmiddels heb ik een Universal Genève Altesse voor haar gekocht met een quartz uurwerk. Vintage, gerenommeerd merk en gebruiksgemak. Het blijkt opeens het meest gedragen horloge. Als je de UG en de DW naast elkaar legt is dat geen verrassing. Het verschil in klasse is vanaf de maan zichtbaar. Het een is een horloge van $3 waar je €90 voor betaalt en het ander is een horloge waar je naar huidige maatstaven omgerekend €1.000 voor zou moeten betalen maar wat je - als je goed zoekt - nog geen €100 kost. Ik zou het wel weten…
Plaatje voor een indruk (op een goedkoop bandje omdat bandjes toch niet lang mooi blijven bij haar):
Precies dat! Een kwalitatieve vintage die niet oubollig of aangetast door de tijd is - zoals jouw mooie, tijdloze UG - zou natuurlijk (in mijn ogen) perfect zijn! Meer bang for buck is vrijwel onmogelijk. Dus daar blijf ik ook zeker naar uitkijken. Dank voor de tip!
Het is wat het is… Het is een donkerblauwe/goudkleurige Rosefield geworden. Madame is er waarschijnlijk erg blij mee en dat voor onder de honderd euro. Voor zo’n prijs ben ik best bereid om mijn eigen voorkeuren en idealen even aan de kant zetten 
Dank voor het meedenken!
En een Nomos en Junghans komen er sowieso tzt alsnog (maar waarschijnlijk voor mezelf) 
M.
Plaatje voor de sfeer:
