Het nut van verfraaien van uurwerken

In menig duurder horloge zijn de uurwerken verfraaid.
Verguld, ver-andermateriaald, van graveringen en slijpingen voorzien, blauwe schroeven en zo meer.
Vaak hebben we ook dan zicht op die uurwerken, omdat er een glasbodem in zit.
Maar het komt ook zat vaak voor dat er gewoon een dichte kast omheen zit.
Als voorbeeld:

In het topic “Welke vintage draag je vandaag” liet forumlid Bernard onlangs een schtitterende Baume & Mercier zien.
Daarbij werd aangegeven: “Het uurwerkje van Peseux is verguld! Dus het goudkleurige zit mooi weggestopt in het roestvrijstalen kastje”.

Nu ga ik er zomaar van uit dat de meeste bezitters van duurdere horloges met verfraaide uurwerken
a) geen kastopener hebben en
b) als ze die wel hebben echt hun kostbare goed niet regelmartig gaan openmaken om dan in stille bewondering naar het uurwerk te gaan staren.
Dus is het dan vaak alleen nog de horlogemaker die -vooropgsteld dat er door de eigenaar aan onderhoud wordt gedaan – al het moois kan aanschouwen.

Tja, dan vraag ik me af wat eigenlijk het nut dan is van het verfraaien, vergulden, graveren enz. van hermetisch opgesloten uurwerken.

Misschien is het idee mooier dan het daadwerkelijk bewonderen :slight_smile:

Wellicht is er ook een praktisch nut, maar dat laat ik aan de experts over.

Ander voorbeeld: Ik heb een espressomachine waarvan het binnenwerk afgewerkt zou zijn met een 24 karaats goud tegen kalk afzetting. Ik geloof er eerlijk gezegd geen reet van of het moet een heel dun laagje zijn, want het was echt geen dure machine.

grootmokum Schreef:

In menig duurder horloge zijn de uurwerken
verfraaid.
Verguld, ver-andermateriaald, van graveringen en
slijpingen voorzien, blauwe schroeven en zo meer.
Vaak hebben we ook dan zicht op die uurwerken,
omdat er een glasbodem in zit.
Maar het komt ook zat vaak voor dat er gewoon een
dichte kast omheen zit.
Als voorbeeld:

In het topic “Welke vintage draag je vandaag” liet
forumlid Bernard onlangs een schtitterende Baume &
Mercier zien.
Daarbij werd aangegeven: “Het uurwerkje van Peseux
is verguld! Dus het goudkleurige zit mooi
weggestopt in het roestvrijstalen kastje”.

Nu ga ik er zomaar van uit dat de meeste bezitters
van duurdere horloges met verfraaide uurwerken
a) geen kastopener hebben en
b) als ze die wel hebben echt hun kostbare goed
niet regelmartig gaan openmaken om dan in stille
bewondering naar het uurwerk te gaan staren.
Dus is het dan vaak alleen nog de horlogemaker die
-vooropgsteld dat er door de eigenaar aan
onderhoud wordt gedaan – al het moois kan
aanschouwen.

Tja, dan vraag ik me af wat eigenlijk het nut dan
is van het verfraaien, vergulden, graveren enz.
van hermetisch opgesloten uurwerken.

Goede vraag!

Heden ten dage is het verfraaien meestal een vorm van toegevoegde waarde.
Door glasbodems, foto’s op internet enz. zien gebruikers wat voor exclusiefs er in hun horloge zit.

Dat dient vaak als rechtvaardiging voor hogere prijzen.

Heeft decoratie dan helemaal geen doel?

Nee, dat is ook niet juist: vele decoraties zijn bedacht met een reden: geblauwde schroeven zijn harder (de koppen) en beschadigen minder bij in- en uitschroeven, daarnaast zijn ze beter bestand tegen oxidatie (roest). Blauwen van schroeven is dus mooi, maar ook functioneel. Bij de meeste ETA’s is het tegenwoordig echter puur decoratief en niet functioneel, omdat de ETA’s geleverd worden met vernikkelde schroeven.

De nikkellaag moet weggepolijst worden voor het blauwen omdat nikkel niet (thermisch) geblauwd kan worden. Dat lukt meestal niet in de keep (waar de schroevendraaier ingaat), zodat die blank blijft.

Het aanbrengen van decoratie als cotes de Geneve heeft ook als doel de roest-resistentie te vergroten (maar is door het vergulden of vernikkelen van uurwerken eigenlijk ook niet meer nodig!).

Je hebt ook nog zaken als het monteren van een rotor met 18k of zelfs tot 22k gouden gewicht. Dit is niet enkel decoratief, maar ook functioneel: meer massa zorgt voor efficiëntere opwinding.

Kortom, veel finishing heeft of had echt een goede reden, maar tegenwoordig is het ook voor een goed deel presentatie richting de cliëntèle.

Lees ook bijv. de volgende artikelen:


Hopelijk heb je hier iets aan!

Ik ben inmiddels in het stadium beland dat het me echt niet meer uitmaakt wat er in mijn horloge zit. Als er maar een ETA, Myota of goed quartz uurwerk in zit vind ik het prima. Ik begrijp de fascinatie met het uurwerk wel maar ik kijk toch altijd eerst naar de buitenkant. Een duur uurwerk zonder glasbodem vind ik gewoon zinloos. En hoe gecompliceerd een uurwerk ook is ze gaan allemaal even hard. Allemaal 3600 seconden per uur. :wink:

Bernard, dank voor je reactie.
(en voor de foto van dat schitterende B&M horloge).

Zo zie je maar: komkommertijd, dan mijmer je wat weg en ga je je dingen afvragen. Blijkt ter toch wel meer achter te zitten.

Ik dacht eerst nog even de link te maken naar fraai ondergoed en dan kleding er overheen of het licht uit.
Maar dat doe ik toch maar niet :).

Kan het niet ook gewoon een kosten verhaal zijn? Dat merken die horloges mét en zónder zichtbodem leveren, maar één soort uurwerk maken, en dat gewoon in allbei stoppen, omdat dat kostenefficiënter is dan twee verschillende uurwerken te maken?

Nee, dat is het niet zozeer.

Een voorbeeld:
GO cal. 38 en 39.
Cal. 39 zit in de Senator Panodatum, cal 38 is - kort - gebruikt in een horloge met dichte bodem.

Cal. 38 is vanwege die dichte bodem:

  • niet voorzien van zwanenhals
  • niet voorzien van gouden rotorgewicht

Terwijl de afwerking ook minder mooi is.

Veel finish is handwerk, dus duur. Dat kan goeddeels gemakkelijk achterwege blijven: voila, grote besparing!

Ja ok, maar ik neem aan dat bij veel merken tegenwoordig de finish geautomatiseerd is? Zeker bij de minder dure uurwerken?

Maar verder is het een mooie manier om je merk duur en exclusief te houden :slight_smile:

maardein Schreef:

Ja ok, maar ik neem aan dat bij veel merken
tegenwoordig de finish geautomatiseerd is? Zeker
bij de minder dure uurwerken?

Maar verder is het een mooie manier om je merk
duur en exclusief te houden :slight_smile:

Nee, finish op echt goed niveau is merendeels handwerk!

Dat wist ik niet :slight_smile: Ik ging er van uit dat, zeker bij ETA enzo, grote delen van de finish geautomatiseerd gingen.

Maar in dat geval is kosten in ieder geval geen verklaring dus.