Ik ga ervoor. En het gaat lukken. Hoe verbind je de Rolex haters en liefhebbers in één topic?
Wel, ik heb de oplossing. Denk ik. Alles wat hieronder staat is uitdrukkelijk vanuit mijn bekrompen kijk op het leven geschreven. Dat is dus gelijk ook een disclaimer.
Hieronder zie je het verslag van een tekening die ik maak voor @Gnis, hands down de meest sympathieke Rolexdrager op dit forum en vermoedelijk daarbuiten. Tenzij Mahatma een Daytona om de pols had.
Dit is zeker ook een topic dat enige zelfpijperij etaleert, mijn excuses daarvoor maar mijn vader heeft al zijn tekeningen en schilderijen in ons huis gehangen en nooit aan de kosmos tentoongesteld. Eeuwig zonde. Hij heeft talent maar houdt dat binnenshuis. Maar daarover later niets meer. Het is zoals het is.
Ik wil jullie even iets vertellen over Rolex.
Het is geen statusobject, er zijn alleen mensen die het dragen als statusobject. Hetzelfde geldt voor auto’s, kleding, etc. Je kent het wel, iets met compenseren. Doen we allemaal op onze eigen manier. Ik maak bijv altijd grapjes over het gebrek aan lengte in mijn Sloggie. Maar heb wel drie kinderen. Toch knaagt het. Ik wil meer, en kan dan een grote auto kopen, echter groeit mijn tampeloeris daardoor met geen mm.
Goed, wat mijn doel is…
Kijk even niet naar alles rondom Rolex. Maar naar de verbindende factor. Het is namelijk een horloge. En wat je ervan vindt is niet heel belangrijk. Ik heb aan den lijve mogen ondervinden dat een Rolex Daytona prachtig wordt door een verhaal. Een gevoel. Een moment zo je wilt.
Deze Daytona wordt door mij met liefde bekeken, getekend, elk detail wordt gezien. Zonder oordeel.
En dan zie je de afwerking. De uitlijning van de tekst op de wijzerplaat… de indices, ware kunstwerkjes… de tachymetercijfers die op de bezel zijn gefreesd en vervolgens zorgvuldig zijn gevuld met verf…de kronen, kunstwerkjes op zich…
en als je dan hoort van de drager dat dit gewoon zijn droomhorloge is, wie ben jij dan om dat te ontkrachten? In tegendeel… ik ben het gaan begrijpen en vind het tekenen van iemands grail iets mediterends hebben. Eerst kijken… goed kijken … nog eens kijken… en dan pas het potlood op het papier zetten… wetende dat de drager het horloge vaker heeft gezien dan jij en dus van wanten weet.
Net als met het leven… eerst onderzoeken, dan oordelen…
Ik begin hier met de eerste lijnen. Het is een opgave, maar één die elke seconde waard is.
Als je het leuk vindt, volg het dan. Het eindresultaat zal als de Formule 1 op Zandvoort in zijn. Het gaat gebeuren…
Ik ben begonnen met een schets. Potlood.
Vervolgens de donkere delen in pen gezet. Met ingehouden adem soms, die gevolgd werd door een zucht van opluchting als het goed was… haha…
En wat later… met het gebruik van een vulpotlood voor de nuance…
Tot spoedig !!
grandioos…ik moest flink lachen. Dank 
Daar valt ook genoeg moois aan te ontdekken…
iedereen heeft liefde en waardering nodig!!
. Heb je al eens iets gehoord over de polishing daarvan? 
