Dat je met verzamelen soms per toeval zijsprongen kan maken, weten we allemaal…
Zo ook overkwam het mij in dit verhaal van de zeven Seiko’s.
Het zijn allemaal quartz chrono’s en hun bouwjaren schommelen rond de jaren 80 en 90, dus ik twijfelde tussen het vintage gedeelte en hier, maar 4 van de zeven zijn gebouwd na 1992, dus vandaar…
Februari 2013…
Begin vorig jaar vroeg een kennis of ik eventueel een batterijtje wou wisselen in een horloge. Het had toebehoord aan z’n vader en had na diens overlijden jarenlang in een verhuisdoos gelegen.
Het bleek een Seiko quartz chronograaf met emotionele waarde. Dus ja, wilde ik zeker…
Batterijtje vernieuwd en het ding bewoog voor geen millimeter… Internet ter hulp geroepen, model opgezocht en de technische handleiding opgespoord… Binnenwerk: 7A28…
Na een service beurt (niet evident om als “mechaniek”-liefhebber een quartz horloge uiteen te halen, maar er bleek toch heel wat “mechanisch” in dit werkje te zitten) liep alles weer als een trein… Uiteindelijk bleek de hele mechaniek uitgedroogd… (wie zei er ook weer dat een quartz horloge geen olie nodig heeft ? 
)
Het binnenwerk deed me een beetje denken aan mijn Jupiter Pilot (Miyota C3510) dus de interesse was zeker gewekt…
Na wat opzoekwerk bleek deze modellenrij een echte “hype” bij een bepaald soort liefhebbers te zijn.
Er bestaat zelfs een website waarvan de eigenaar en z’n kompanen de klok rond zowat alles, maar dan ook alles wat via internet aan deze modellen wordt aangeboden, voorzien van commentaar én ze ook hardnekkig proberen te scoren… Bovendien blijken sommige van deze Seiko modellen effectief verkocht als “military issued” (UK en Zuid Afrika) wat dan weer een wonderlijke wereld van militaria-freaks opende… Tja… Interessant toch dat internet…
In elk geval héél véél informatie.
Maar het verdween uit m’n hoofd…
Tot ik vorige herfst tijdens een “wandelingetje op de baai” een identisch horloge tegenkwam: een Seiko 7A29 - 7039.
Geboden … en zo kwam de eerste binnen…
Ondanks z’n ouderdom (voor een quartz dan…) en het feit dat die horloges destijds duidelijk als “daily beater” werden gekocht was dit eigenlijk een bijzonder goed afgewerkt en tijdloos model met een interessant werkje.
Dus moest er wel een tweede komen.
Alleen, de tweede die qua uiterlijk mijn interesse wegdroeg had een ander werkje: een 7T34… Nou ja…
De tweede kwam binnen…
Wat een desillusie… Weinig metaal en veel plastic… (Eigenlijk zoals ik van een goedkoop quartzwerkje verwacht).
Na een korte “beauty-kuur” kwam de schoonheid weer terug boven: kast, wijzers en wijzerplaat schitterden terug en smeekten om waardering… Bovendien bleek het achteraf om een nogal zeldzaam model te gaan: een 7T34 - 7A10
Ondertussen bleef het kriebelen, want ook het model met datum en dag was in het vizier gekomen. En dus kwam deze in de verzameling: 7A38 - 7270
Dit horloge was zowat het basismodel in de 7A38 reeks en is gebouwd als een tank. Simpel maar héél efficient en extreem comfortabel aan de pols omwille van z’n afmetingen en gewicht.
Maar de roep naar het meest populaire model bleef toch wat in het achterhoofd, en dus kwam deze binnen: een 7A28 - 7040.
Titanium “look” en “stoer” uiterlijk (met dank aan Omega ) en waarschijnlijk ook daardoor nogal gezocht en de bijnaam “speedy” gekregen…
En toen waren ze met vier:
Wat opvalt aan al deze horloges is hun mooie en gedetailleerde print op de wijzerplaat, de elegante wijzers ( geen “mastodonten” zoals nu in de mode is, maar fijn en gebalanceerd zoals destijds de norm was ) en de (voor mij) perfecte balans tussen breedte en hoogte, wat uitmondt in een perfecte draagbaarheid en een fijn “polsgevoel”.
Het toeval wilde dat ik kort daarop ook nog eens twee simpele maar elegante exemplaren tegenkwam. Allebei 7T32’s. Niet zo interessant qua mechaniek, maar met de eerste 7T34 indachtig, toch interessant en voor een prijsje… dacht ik… (zie onderaan “A Word of Caution”)…
De eerste kwam van een welbekend Duits forum… Geen argwaan dus… werd aangekondigd als OK, maar met lege batterij… Een 7T32 - F010 (met een fotootje van het eindresultaat na restauratie)
De tweede zat in Frankrijk. Schimmige foto op een zoekertjes-site en aangekondigd als “nooit gebruikt”, maar ook met lege batterij. Bouwjaar 1994.
Verkoper gecontacteerd en hij was helemaal niet geïnteresseerd om naar het buitenland te verzenden… “parce-que je me méfie des checques”…
OK, geen erg bemoedigende reactie… dus dan maar niet…
Anderhalve week later plots een mailtje van de man… Met de vraag of ik eventueel nog geïnteresseerd was en of ik bereid was om het horloge op voorhand te betalen ? (alsof ik ooit iets anders van plan was geweest… je vraagt je soms af …enfin… ).
Uiteraard, maar op voorwaarde dat hij er eerst een nieuwe batterij in liet zetten om te kijken of alles daadwerkelijk nog functioneerde…, want ondertussen had ik m’n les wel geleerd
En zo kwam deze twee weken later aan… een werkelijk spiksplinternieuwe 7T32 - 7A20 uit 1994 in topconditie:
Er zijn onmetelijk veel modellen gemaakt met deze calibers, de ene al mooier of lelijker dan de andere, maar ééntje sprak toch nog tot de verbeelding: de zgn. “Flightmaster” oftewel de 7T34 - 6A00 met zwarte wijzerplaat (eigenlijk twee wijzerplaten opeen) en de groene chrono secondenwijzer . Destijds aangekondigd in deze advertentie:
Ook deze kwam overgewaaid uit Frankrijk. De kast moest wel drie maal in de ultrasoon, maar uiteindelijk is hij zo mooi geworden als ie ooit was:
Nog een “groepsfoto” van de “7 Seiko Seven’s”:
Zeven is een magisch getal, dus ga ik het hierbij houden. Het was een interessante en leerrijke stap en door hun draagcomfort zijn ze voor mij ook regelmatige “daily beaters” geworden.
Maar… “A Word of Caution !”.
Je vind heel veel van deze modellen voor relatief weinig geld. Dat maakt het interessant om de collectie uit te breiden en sommige horloges zien er echt “patent” uit. Maar het uitzicht (en zelfs het feit dat een horloge via een horlogeforum wordt verkocht) biedt geen garantie. Net zoals bij een mechanisch horloge kan er van alles mis zijn…
En de term “Enkel nieuwe batterij nodig” kan wel eens héél erg misleidend zijn.
Ziehier een voorbeeld: de 7T32 - F010.
Gekocht via een Duits forum en zag er nog prima uit. Altijd gewerkt, maar “batterij plat”…
En dan kwam dit aan:
Hoeft geen betoog dat dit gewoon onherstelbaar is. Vocht en een uitgelopen batterij hebben dit werkje definitief verwoest terwijl alles er aan de buitenkant perfect uitzag.
(Voor alle duidelijkheid: de verkoper wist dit zelf niet en heeft in goed vertrouwen gehandeld en de prijs was dermate dat ik me er helemaal niet druk in heb gemaakt.)
Dus op hoop van zegen een “donor” voor een prikje gezocht en gevonden:
Horloge zag er niet uit, maar binnenwerk was wél 100% ok…
Uiteindelijk is alles goed gekomen, maar als je dit niet zelf kan dan kunnen de uiteindelijke kosten erg oplopen.
Tot zover de “Seiko 7 Gekte”… Voor de rest gaat alles goed met me 
Bedankt voor het kijken en tot binnenkort,
Met vriendelijke groet,
Morse.
