Ik heb een Seiko klok op dat principe, enkel een een transistor voor de omschakeling van de spoelen.
Mooie techniek.
Seiko had meerdere elektrische horloges, de EL-serie. Je had de EL-310, de EL-330, de EL-370 en dan nog de Elnix. Prachtige horloges, die ik nog altijd graag draag (op de EL-310 na, want die heb ik niet in mijn collectie…).
Ik vind de EL-330 de meest complexe (tot nu toe).
Want die verschilt in de manier van aandrijving. Waar de meeste elektrische horloges hun aandrijving via de balans proberen te krijgen, komt het bij de EL-330 vanuit het anker. Daar vindt je een mechanisme, dat sterk herinnert aan de stappenmotor van een Quartz horloge.
Hieronder voorbeeld van dat uurwerkje, dat overigens cal. 3303A als naam heeft.
Hoi Vmax, ja, de transistor werd gebruikt om de stroom door de contactjes minimaal te houden. Omdat de transistor stroom versterkt en zelf slechts microAmpères nodig heeft om stroompjes van milliAmpères door te laten, kun je de contactjes ook gebruiken om er de transistor mee te sturen. Dan lopen daar slechts microAmpèrews doorheen en krijg je gegarandeerd geen vonkvorming en minimale slijtage en contactvervorming. Dan blijft de precisie langer gehandhaafd en is er geen contactonderhoud nodig.
Bij het 3303-uurwerk wordt inderdaad het anker bewogen door het spoeltje i.p.v. het vliegwiel, via een magneetje dat aan het anker een is vastgemaakt. Het anker geeft dus telkens een zwiep aan het vliegwiel via het excenterpennetje. Het electrisch circuit is verder hetzelfde qua werking. Het spoeltje wordt bekrachtigd via een transistor, om de stroom door de contactjes laag te houden. De transistor is in dit geval dat kleine romnde witte dingetje met nummer “476” erop (keramische behuizing). Er is geen electronica en ook nog geen kwartskristal. Hier wordt een 3303-uurwerkje uit elkaar gehaald voor onderhoud:
Ik heb zelf ook 2 “aparte” uurwerken in een horloge zitten.
1 met een Landeron 4750 uit 1961 ongeveer maar daar is nog wel veel info over te vinden maar ik heb ook een Eweco met een Lorsa QS uurwerk waar ik dus niks over kan vinden. Niet bij crazywatches en ook niet bij electric-watches in Engeland. De Lorsa loopt iets te snel maar dat is maar 1 minuut per dag dus valt mee. Hier onder nog even een foto van beide uurwerken.
In de demontagevideo is het anker met het magneetje niet zo goed te zien. Op deze site wel, en ook de poolschoentjes (metalen stripjes met rond uitsparingen waartussen het magneetje beweegt). Het langwerpig gewikkelde spoeltje wordt bovenop de poolschoentjes geschroefd, die de schrijver van de site “magnet” noemt (met gele letters). Als het vliegwiel aan het einde van de terugzwaai is, staat het ankertje zodanig dat het magneetje haaks op de poolschoentjes staat. Op dat moment wordt ook het contactje gesloten, de transistor wordt aangestuurd en het spoeltje krijgt stroom. Het magneetje wordt dan in lengterichting tusen de poolschoentjes getrokken en daarvoor moet het draaien. Het neemt het anker mee en dat geeft met die beweging het vliegwiel een zwiep, waarbij ook de contactjes openen. Het vliegwiel maakt dan een slag heen en komt weer terug en het proces herhaalt zich.
L’horlogerie de Savoie (Lorsa) in Annemasse. Ze bestonden al in de 18e eeuw en Annemasse was toen één van de Europese centra voor “draagbare horloges”. Ik geloof dat de fabriek tot in de 80-er jaren bestaan heeft. We kennen onze Zuidelijke wijnvrienden, die vertikken het om buitenlands te communiceren. Dus ik heb “Lorsa QS mouvement” geprobeerd op Google, maar dan komt er inderdaad nog steeds niet veel. Een inmiddels afgelopen Franse Ebay-veiling van een defect uurwerk en deze twee korte artikelinleidingen, waarvoor je geabonneerd moet zijn om ze helemaal te lezen:
Toch is er wel iéts te vertellen. Het printplaatje is van glasfiber, en dat kwam er pas rond eind 70-er/ begin 80-er jaren. Het plaatje uit de Ebay-veiling laat een eerdere versie zien dan de uwe, daar zijn de koperspoortjes op het printje nog niet verguld en daar is het timercircuitje nog type 705. Het uurwerkje in uw horloge is beduidend schoner en nieuwer en het circuitje is type 714. Er zit een stappenmotortje in zoals in alle huidige kwartsuurwerken (maar dan een eigen bouwvorm, heel apart), en fijnafstelling gaat dmv. een regelcondensator. De verleiding wordt aanlokkelijk om daar aan te draaien om iets aan die minuut afwijking per dag te doen, maar in uw geval zou ik dat niet doen. Ik zou eerst informatie inwinnen bij mensen met ervaring met dit uurwerk, om te horen hoe die fijnregeling zich precies gedraagt en of draaien aan dit onderdeel geen onvoorziene nadelen heeft. Die minuut is voor een horloge van zo’n 40 jaar oud niet zo’n ramp. Gewoon zo laten, misschien.
Wat ‘Hoe dan’ een eigen leven gaat leiden. Leuk. Zo te horen zijn hier een aantal ervaren LTS-MTS-HTS-ers en TU-Delft menschen.
Ik weet alleen dat ik twee Timex ‘electrics’ naar Engeland stuurde voor grote beurt/apk. En 375 euro armer was.
Dus eigenlijk economisch niet slim. Maar mooi zijn ze wel. Geen spijt van! Er waren niet zoveel mensen die dit soort uurwerken wilden aanraken.
Bedankt voor deze informatie @Gerhard57NL !!
Weer wat geleerd.
Die minuut maakt mij ook niet zoveel uit. ik ga het zeker niet proberen om dat te veranderen.
Wat nog wel leuk is aan dit uurwerk is dat er ook een hacking functie op zit.
Zodra de kroon uitgetrokken word stopt de secondewijzer.
Bij de kroon ingedrukt is de datum te verzetten (snelverzet)
Bij opwindhorloges wordt bij hacking het vliegwiel stilgezet. Gaat in dit geval waarschijnlijk elektrisch, stroomonderbreking naar het stappenmotortje of zo. Ik denk dat daar dat speldachtige pennetje voor is, dat van het kroonmechaniek naar het motortje loopt.
Mooi!
