Afgelopen zaterdag 18 Maart 2023 jongstleden ging ik zoals wel vaker met mijn wederhelft naar de plaatselijke kringloper om wat rond te neuzen. Deze kringloper heeft een aantal vitrines met horloges op de 2de etage waar ik steevast elke keer een kijkje ga nemen zodra ik er ben. Vaak zijn het de modemerk of plakmerk horloges wat de klok slaat en loop ik dus gedesillusioneerd naar buiten. Dit keer was het anders. bij de eerste de beste vitrine zag ik een horloge met een witte wijzerplaat die mijn aandacht trok. Door de weerspiegeling en doordat het horloge wat verder de vitrine in was gelegd kon ik het horloge niet heel goed zien. Ik wurmde mezelf in allerlei posities om maar te kunnen lezen wat er op de wijzerplaat staat. Seiko? Meteen voelde ik dat dit wel eens de dag zou kunnen zijn die iedereen wel eens heeft in een kringloop: Eindelijk een aankoop die de moeite waard is! Ik dus als de wiedeweerga naar een medewerker om te vragen of de vitrine open kon. Eenmaal open gemaakt en het horloge in handen te hebben blijkt het om een SQ 50 te gaan die nog liep en in een keurige staat is, enkel het glas is licht beschadigd. Na een korte en grondige inspectie gaf ik aan dat ik het horloge mee neem. Ik kreeg een bonnetje overhandigt , het horloge werd netjes naar de kassa gebracht en ik voelde me heel eventjes een echte schatzoeker die een item gaat kopen met een enorme waarde.
Dat laatste is natuurlijk gekheid. Dit horloge heeft totaal geen waarde maar oh oh oh , wat is dit een fijn horloge. Ik draag hem nu onafgebroken , de kastvorm is heerlijk vintage , de staat is prima en hij loopt prima. Alles is origineel aan het horloge behalve de band. Thuis heb ik het horloge schoongemaakt en een mooie elastische nato erop gezet. Deze Seiko ga ik komende maanden niet meer van m’n pols af krijgen.