Het overkomt ons allemaal wel eens. Altijd voorzichtig met je horloge en dan op een dag toch die kras. In het begin gaat je blik steeds naar die imperfectie. Wegpoetsen? Laten herstellen? Verkopen? Accepteren omdat een horloge een gebruiksvoorwerp is? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Lekker laten zitten als het niet te erg is. Is uiteraard subjectief. Een horloge is een gebruiksvoorwerp; het hoort erbij.
Je kan het wel laten weghalen, maar er komt altijd een nieuwe kras.
Hier ook accepteren, maar later ws alsnog wegpoetsen… (na een poosje een ellendig gevoel te hebben gehad en er altijd op blijven letten/naar kijken).
Net als bij de auto is de eerste kras verreweg het ergste.
Ik ga na een beschadiging altijd in een hoekje zitten, met jeukende voeten en verslappende lachjes…
Ik denk dat ik wel meer dan gemiddeld voorzichtig ben met m’n horloges. Maar toch overkomt het mij ook af en toe. En dan ja, ongelofelijk balen, ernaar blijven kijken vanuit verschillende hoeken en lichtval. Als het een heel kleine beschadiging is, op een minder opvallende plek, probeer ik ermee te leren leven. Maar ik heb al twee keer een beschadiging laten herstellen. Wat kan ik zeggen, ik hou van schoonheid en perfectie…8-)
Een horloge is en blijft een gebruiksvoorwerp…
Wie morgen een Porsche koopt gaat toch ook geen 90km/h rijden op de autostrade om putjes in de lak door steenslag te vermijden? 
Groet, Glenn
Zo…
Daarom heb ik dus geen steenslag op mijn auto
Ik snap wel wat TS bedoelt, je bent van je eerste krasje gewoon de eerste dagen doodziek, daarna accepteer je het en daarna maakt het deel uit van het leven, elke kras heeft zijn eigen verhaal.
(en anders bestaat er ook nog zoiets als capecod doekjes)
Ligt eraan hoe erg en waar…
Ben normaal gesproken ook voorzichtig en zuinig…
Daarom koop ik het liefst nieuw en/of ongedragen…
En mocht er een kras in moeten, dan wil ik zelf doen…
Raar eigenlijk. Een nieuw horloge mag geen krassen hebben. En een vintage horloge mag juist niet gepolijst zijn.
Ko
Het is bij mij net als bij alles wat nieuw is; bij het eerste krasje is de magie van nieuw weg en baal je even, maar daarna treedt een zekere ontspanning op ten aanzien van gebruikssporen.
Bij vintage ben ik behoorlijk tolerant, maar ik merk als ik iets verkoop dat mensen toch ook bij vintage het liefst ‘als nieuw’ willen kopen terwijl de meeste lichte gebruikssporen aan de pols niet eens te zien zijn
Baal eerst altijd flink van een beschadiging. Het liefst zou ik hem dan weer verkopen of laten herstellen (poetsen). Mijn vriendin vindt vaak dat ik overdreven reageer en ze ziet de kras niet eens, maar ik houd van nieuw en onbeschadigd, zelfs bij tweedehands horloges.
Maar aan de andere kant het is inderdaad een gebruiksvoorwerp en er zijn ergere dingen!
OOOOO hou op wordt al niet goed als ik dit lees…krassen::o
Ik haal tegenwoordig me schouders op, veerst kon ik er doodziek van zijn, maar hee hallo het is materiaal, kijk is het een total-loss schade dan ben ik natuurlijk doodziek, maar kom op een krasje lekker belangrijk, ik heb liever een kras in me horloge dan een kras in mijn kop
floris Schreef:
maar kom op een krasje
lekker belangrijk, ik heb liever een kras in me
horloge dan een kras in mijn kop
Ik heb liever een kras in mijn kop, dat geneest vanzelf!
+1:D
vouwfietser Schreef:
floris Schreef:
maar kom op een krasje
lekker belangrijk, ik heb liever een kras in me
horloge dan een kras in mijn kopIk heb liever een kras in mijn kop, dat geneest
vanzelf!
Op de kast kan ik nog wel hebben. Op het glas niet, daar blijf je naar kijken, of je nu wil of niet ::o
Gnik Schreef:
Op de kast kan ik nog wel hebben. Op het glas
niet, daar blijf je naar kijken, of je nu wil of
niet ::o
De eerste kras doet mij altijd wel zeer. Hoeveel hangt van het klokje af. Op m’n G-shock zou 't even slikken zijn, maar is voor mij een toolwatch (op de limiteds na dan). Op m’n PO zou ik uitgedroogd raken van 't huilen… 
Maar uiteindelijk zou ik er wel overheen komen. Op het glas of coating is wel iets waar ik een hekel aan heb. Zou iets zijn waar ik wat aan zou doen.
Heb daarom ook gemerkt dat plexi voor mij als daily beater niet geschikt zou zijn.
altijd poetsen en als je tot de conclusie komt dat het niks gaat worden zielig in een hoekje huilen.
Na een beschadiging van het horloge:
Ga ik in joggingpak met m’n hoofd onder een deken op de bank liggen huilen terwijl ik 4 bakken Ben & Jerry’s en een paar repen chocola naar binnen werk.
