Het leek me leuk voor mijn oudste dochter, zodat zij ook iets van haar opa heeft. Ze draagt nu een 8-euro kostende, goudkleurige tank, waar ze heel blij mee is (zelf betaald toen ze 12 was).
Ik zou zeker even bij Seiko in Nederland (is tevens servicepunt voor Europa) navragen of ze nog zo’n spoel kunnen leveren, of anders misschien een compleet nieuwe module.
De spoel lijkt ter hoogte van het midden beschadigd te zijn. Je kunt met een multimeter vaststellen of je vanaf de aansluitpunten naar de beschadiging contact kunt maken met de beschadiging. Zo ja, dan kun je proberen een laagje soldeer over de beschading te leggen. Het wil wel een s goedkomen.
De deksel was ook al flink gedeukt. Daarom pakte ik dit horloge toen ik eerder dit jaar mijn eerste horlogeklusjes ging doen. Ik dacht toen dat het een integrated bracelet was, dus ik had weinig interesse om deze te fixen.
Maar mijn smaak is veranderd. De ‘Tank’ spookte vaker door mijn hoofd om weg te geven aan mijn dochter, of één van mijn zussen (maar ja, welke dan…).
Dus zodoende heb ik hem vandaag weer erbij gepakt op de ‘operatietafel’. Het eerste wat ik ontdekte was dat het bandje gewoon op springbars zit.
Ik realiseerde mij vanmorgen nog iets. De deksel was zwaar gedeukt. Nu weet ik niet of mijn pa vroeger zelf aan het horloge heeft lopen hannessen, maar ik vermoed dat hij de batterijwissel uitbesteedde aan een juwelier in Zeist.
De deksel had de duidelijke afdruk van een dikke duim. Maar Seiko heeft op dit type Tanks iets handigs bedacht. Aan de deksel zitten twee halfronde uitstulpingen. Dit vraagt om een simpel behendigheidje.
Je legt de deksel op de kast
En dan klik je hem aan 1 kant vast.
Zo simpel. Je hebt er geen kracht voor nodig, het zorgt voor een hele mooie sluiting.
Ah, onwijs bedankt voor het uitzoeken. Dan ben ik blij dat ik een donor heb gevonden. Dan ga ik deze proberen aan de praat te krijgen met soldeer. Leuke oefening.
