Wellicht zijn hier mensen met kennis/ervaring betreft het kopen van een horloge in het buitenland die dit willen delen?
Kon er zo geen oud topic over vinden dus deze maar aangemaakt.
Sta zelf op het punt een klok in Duitsland aan te schaffen gezien het prijsverschil met hier, maar er zullen vast dingen zijn die ik in de gaten moet houden?
Zo zie ik bij sommige staan dat de BTW niet terug te vorderen is terwijl het een nieuwe klok betreft, sommige zijn wellicht officieel niet in DE geleverd enz.
Als bedrijf kun je de btw wel retour krijgen, maar
moet je die vervolgens in N.L. aftikken. Dat
schiet dus niet op.
Hendrik
==========
Als bedrijf " importeer" je het btw vrij. Op je aangifte btw geef je het aan bij btw af te dragen en bij de " voordruk" trek je het weer af. Per saldo nul.
(intra communautaire verwervingen), maar goed, dat speelt hier dus niet.
Heb zelf eerder dit jaar ook een horloge gekocht bij een Duitse webshop (handelaar). Het horloge zelf kwam van een Italiaanse officiële dealer met garantie kaart met alle stempels. Dat is ook meteen een aandachtspunt: zorg dat de papieren in orde zijn zodat je voor de fabrieksgarantie ook bij een Nederlandse dealer terecht kan.
Garantie uit coulance is natuurlijk wel lastiger. Maar geldt dat sowieso niet voor alle aankopen via internet? Ook in Nederland.
Allerbelangrijkste: check betrouwbaarheid van de Duitse webwinkel. Betalen via Paypal is dan een pré.
Ik heb er zelf nachtenlang wakker van gelegen: aanschaf op internet, in het buitenland bij een handelaar (geen dealer). Prijs was uiteindelijk de doorslaggevende factor.
Zelfde situatie als ik dus.
Papieren zijn inderdaad in orde met wereldwijde garantie.
Webshop goed gecheckt op internet en zit wel goed.
Ik draag mijn horloges vaak een jaartje en ruil hem dan in voor wat anders. Gaat mij erom dat een dergelijk horloge niet (veel) minder waard is omdat hij niet Nederland geleverd is.
Ik moest even kwijt wat ik op dit moment in Hong Kong zie. Meer horlogewinkels dan Doners in Rotterdam of spijkerbroeken outlets op de Kalverstraat.
Je struikelt over de winkels waar:
de etalages VOL liggen met een fortuin aan klokken. Alleen de duurste merken lijken voldoende…
elke winkel staat VOL met verkopers die NIETS te doen hebben…
bewaking van heb ik jou daar…
en dan heb je het over de grote winkels aan de grote straten.
Bij de kleintjes (winkeltjes van 4 bij 5 meter) in achteraf straatjes liggen de Lange’s gewoon voor 200.000 HK$ in de vitrine.
Is hier iedereen gek geworden? Hoeveel van dit soort winkels wil je in elke straat om de 50 meter hebben? Of is iedereen gek geworden om dit soort prijzen te vragen als het nep is? Het is te bizar voor woorden.
Nou, als DIT niet een mooie opfrissen van het thema buitenland is dan weet ik het niet meer… Hahaha
Is heel logisch. Moet je kijken naar t verschil in de klandizie. Tenminste, als je kunt
Je zult er namelijk relatief weinig mensen uit Hong Kong zelf zien. Vaak groepen ‘New money’ van mainland China. Die kopen massaal in. Zal wel weer wat minder worden, nu de chinese economie lager stookt.
Maar het Is ook denk ik wel typisch iets van bepaalde groepen chinezen. Graag pronken met luxe spullen. Zulke mensen heb je overal natuurlijk. Maar bepaalde gebruiken zijn zelfs zo ingebakken. Op bijvoorbeeld bruiloften worden huwelijkskado’s in de het algemeen gegeven in geld. Het paar kan dat altijd wel goed gebruiken bij een dergelijke dure gelegenheid. Maar die zakjes met geld worden direct open gemaakt (ok…), geteld (???), genoteerd (voor de administratie, zodat het bruidspaar weet hoeveel zij later weer aan die mensen moet gaan geven bij de bruiloft of hen of hun kinderen. Begrijpelijk…), en vervolgens luidkeels omgeroepen hoeveel honderden of duizenden je wel niet hebt geschonken (wtf?!)…
Sta je daar met je Mediamarkt bon van 50 euro ^_^’
En waar m’n schoen helemaal van afviel Was dat sommigen schijnbaar nu ook met iou’s komen opdagen X_x
Er is een Chinese gezegde die ongeveer zo iets betekent als dat jij niet kunt komen, je gift toch wel moet arriveren. Maar dat ze dan met een iou komen…
Wat denkt men, heb nu t geld niet, moet toch later dokken, kan ik me net zo goed nu volproppen en zuipen tijdens het buffet -_-’
In Armbanduhren Magazin nr. 7/2015 staat een heel uitgebreid artikel over het kopen van horloges in het buitenland.
Weliswaar toegespitst op de Duitse wetgeving, maar alle valkuilen en wetenswaardigheden komen aan bod. Misschien kan iemand het artikel voor je scannen (of is het te vinden op het Internet)?