Trouwens:
Veel lunch cafĂ©âs en fikastĂ€llen vindt je rond St:Eriksplan tussen Vasastan en Kungsholmen. Ik zie ook net dat alle platenzaken daar nog zitten. Ik spendeerde vroeger veel tijd bij Record Hunter en de overburen op St:Eriksgatan.
Als je St:Eriksgatan volgt tot op Kungsholmen kom je bij BiljardPalatset, wat altijd mân pool- en snookerplek was. Als het goed is zit bij de ingang nog steeds een knakker waar je een kebabrulle kunt scoren als je daar om een uur of 11 's avonds weg komt. De tafels waren er altijd uitstekend, het is een serieuze biljarttent.
Als laatste vond ik Hjorthagen, VĂ€rtahamnen en Lidingö altijd leuk om rond te spoken. In de eerste twee gevallen was er geen kloten te doen, het is een arbeiderswijk en een terminalhaven, maar ik woonde een maand of twee in een klein flatje op Ăregrundsgatan met uitzicht op de terminal en de brug naar Lidingö. Mân huisbaas was een smakelijke Zweedse dame, Johanna geheten, met wie er ook nog wel een lolletje te beleven was. 
Er staan in Hjorthagen nog altijd twee enorme gassiloâs die als een soort accordeon krimpen of uitzetten als ze leeg respecievelijk vol raken.
Stampen kan ik me van harte bij aansluiten. Operabaren of âCafĂ© Operaâ en Berns in City waren altijd de upmarket-uitgaansgelegenheden (en nog steeds), Stampen is iets meer rauwdauwerig. Debaser Slussen doet meer Indie en Lo-fi, terwijl de PetSounds bar ook een coole stek is.
Je moet weten dat Ăstermalm voor rijke pikken is. Södermalm staat zich er op voor een arbeiderswijk te zijn, maar je vindt er een miljard cafĂ©âs, bars en restaurants, het is een gentrified gebied wat door hipsters bevolkt werd lang voor hipsters uitgevonden waren.
City kun je vergeten. Kungsholmen is voor de rustiger middenklasse, Vasastan ook, en als je richting Kista, Rinkeby in het noorden en FruĂ€ngen in het zuiden gaat kom je tussen de buutânlaanders en arme donders terecht.
Dat neemt niet weg dat Gamla Enskede een bezoek waard is omwille van de kerk,