Ik ben ontzettend benieuwd naar jullie verhalen over hoe jullie zijn begonnen met het verzamelen van horloges. Als ervaren horlogeverzamelaar, ongeacht de prijsklasse of populariteit van het horloge, wat zou je nu anders doen of aanpakken? Wat zijn jouw grootste fouten waarvan je denkt: “Had ik dit maar anders gedaan,” of “Dit is hoe ik het nu aanpak”?
Mijn grootste fout was om horloges te kopen puur om aan mijn koopbehoefte te voldoen, zonder echt na te denken over wat ik nodig had. Hierdoor eindigde ik met een doos vol van 12 horloges, waarvan ik er maar 4 daadwerkelijk draag, terwijl de rest stof staat te verzamelen.
Nu ben ik anders gaan denken en kies ik voor kwaliteit boven kwantiteit. Voor mij betekent kwaliteit niet per se een extreem hoog prijskaartje; een horloge van maximaal €1500 kan voor mij van hoge kwaliteit zijn.
Ik neem nu de tijd, denk goed na en laat mijn keuzes bezinken. Mijn nieuwe aanpak is om te overwegen: denk ik over 1 of 2 maanden nog steeds aan een bepaald horloge? Als het antwoord ja is, dan ga ik ervoor en koop ik het. Zo heb ik bijvoorbeeld besloten om binnenkort de Grand Seiko SBGX263 aan te schaffen, waar ik al 2 maanden continu aan denk.
Wat is jullie verhaal? Ik ben ontzettend benieuwd naar jullie ervaringen en inzichten.
Precies. Impulsief kopen. Te snel iets willen hebben en het daarna nooit te dragen omdat het niet past in mijn levenswijze. Er liggen hier heel wat ZGAN exemplaren te verstoffen.
beetje hetzelfde verhaal,
maar mijn collectie bevat wel iets meer horloges,
al wel wat verkocht en weggegeven maar toch de meeste bij gehouden, dat krijg ik niet over m’n hart ze weg te doen.
draag ze wel regelmatig dus geen stof hier
Hier ook impulsief in het verleden gekocht, nu heb ik een collectie die waarschijnlijk niet meer weg gaat.
En mijn smaak is ook veranderd, als je er meer in gaat verdiepen word het anders qua smaak.
Dat is mij wel gebeurd.
Ik koop niet echt impulsief. Als ik iets mooi vind en ik loop er later tegenaan is er een kans dat ik het koop, mits het een aantrekkelijke prijs betreft. Geen enkele behoefte om duurdere horloges te kopen dan die ik nu heb.
Ik kies liever voor een grote kwantiteit kwaliteit. Ik heb er nog eenentwintig, en met de uitzondering van grootvaders horloge draag ik ze allemaal in roulatie. Ik wil op twintig uit komen, omdat dat een mooie 5x4 collage maat is, dus grootvader gaat het hakblok op.
Ik weet niet of ik fouten heb gemaakt. Ik heb veel horloges beleefd, en dat was goed. Ik heb één Grand Seiko met verlies verkocht die letterlijk een maand later voor het dubbele door ging omdat er een run op ontstond. Dat was irritant.
Als ik mijn SKX of zelfs de shitter van een Ventus Caspian niet had gehad, had ik mijn Superman en Shunbun nu niet weten te waarderen voor wat ze zijn. Dus had ik het ergens zeker ook niet anders willen doen.
Als ik het nog een keer mocht doen had ik 24 horloges, want dan had ik mijn SBGV239, mijn SBGP011 en mijn Yema Speedgraf nooit verkocht.
24, da’s ook een mooie 4x6 collage, dus dat was ook prima geweest.
Ik zou het precies weer zo doen. Heel veel horloges impulsief gekocht en weer verkocht, maar ik heb ze allemaal ervaren en veel van geleerd.
Dus de hele reis heeft me gebracht naar waar ik nu ben en daar ben ik erg blij mee. Niet dat de reis voor mij al ten einde is overigens, maar ik maak nu wel bewustere keuzes.
Ik denk niet dat ik iets anders zou doen, en dat hoeft ook niet. Maar ik ben me wel minder gaan bezighouden met hoe mijn verzameling er als geheel uitziet, en meer met de vraag welke horloges ik consistent met plezier om de pols trek.
dus geen stof hier 
