Dit is het uurwerkje aan wijzerkantzijde. Ook hier geen merktekens. Wel staan de letters ‘FR’ handmatig ingekrast naast het inclabloc; ik neem aan dit een horlogemakersinscriptie is.
1 like
Google Lens toont me meteen een aantal gangwerken waarvan deze Junghans J93S10 qua bouw het dichtst in de buurt komt:
Er zijn twee verschillende soorten lageringen van tappen in lagerstenen. Een “normale” lagering met een enkele steen heeft de vlakke kant van de steen naar binnen toe en wordt de axiale lagering verzorgd door een verdikking aan de as van het tandwiel die dan tegen die vlakke kant van de lagersteen rust.
Bij de “luxe” manier van lageren zit de steen andersom, met de vlakke (of soms bolle) kant naar buiten. De axiale lagering wordt dan niet door de steen in de brug gedaan, maar op de punt van de tap op een extra steen zonder gat. Deze wordt dan bovenop de andere steen geplaatst en zit meestal in een plaatje geperst dat dan in een uitsparing in de brug wordt gemonteerd. Deze manier van lagering geeft minder wrijving.
Als dat plaatje ontbreekt mist de axiale lagering en zakt het tandwiel soms te ver door het gat en gaat ergens aanlopen. Maar dat is niet altijd het geval, soms zit de verdikking toch ook aan het tandwiel en gaat die voor de axiale lagering zorgen.
Ik zie nu dat aan wijzerplaatzijde het plaatje ook ontbreekt. Het zou dus kunnen dat alleen op de luxe versies die plaatjes zitten. Zitten de lagerstenen met de holle of de vlakke/bolle kant naar buiten?
2 likes
Ik vermoed dat het een Osco 66 is, lijkt erg op een Arctos die ik open heb liggen
1 like
HIer leer ik heel van, wbcoupe, bedankt! Daarstraks had ik er niet op gelet en ik heb het horloge ondertussen weer in elkaar gezet. Ik kan het gangwerk dus niet meteen opnieuw aan de wijzerkantzijde inspecteren. Maar het deksel er weer afhalen is natuurlijk een kleine moeite. En dan zie ik dat de lagerstenen althans aan de achterzijde van het uurwerk met de holle kant naar buiten gericht zijn:
Mijn excuses voor de slechte beeldkwaliteit; ik ben maar een hobbyist en beschik niet over professionele opname-apparatuur.
P.S.:Ik noemde de foto per abuis ‘ankersteen Ancre’. Dat moet ,natuurlijk ‘lagersteen Ancre’ zijn.
1 like
Dan ontbreekt er geen onderdeel, er zit gewoon een uitsparing voor andere versies van het uurwerk 
1 like
De voorkant wel, maar de achterkant niet; http://www.ranfft.de/cgi-bin/bidfun-db.cgi?10&ranfft&&2uswk&Osco_66
1 like
Wat goed om weten! Ik leer steeds meer te begrijpen dat mechanische uurwerkjes een soort bouwpakketten waren waarmee fabrikanten allerlei kanten op konden.
1 like
@Serge2 @Sandy
Ik zie de overeenkomst met Osco 66 toch zo niet. Er bestaat blijkbaar een versie van dit uurwerk met 17 en een ander met 21 juwelen. De wijzerplaat van mij Ancre zegt 21 rubis. Ik heb ze gemakshalve eens naast elkaar gezet:
Dit klokje laat zich niet zo snel kennen lijkt het…
2 likes
Ja … ik baseerde me op het verzetwerk vooraan. Mijn OSco 66 heeft ook zo’n brug met meerdere wielen…vandaar… sorry
1 like
Het verzetwerk lijkt er inderdaad wat op. Geen probleem hoor!
Zonet stuitte ik op een Ancre met verschillende wijzerplaat, maar dezelfde kast en gangwerk, aangeboden door een verkoper in Zagreb op Ebay. Volgens hem West-Duits. Ik heb hem een berichtje gestuurd met de vraag of hij ook het kaliber misschien kent.
En het mysterie is opgelost: ik denk dat ik het gangwerk gevonden heb! Het zijn onze vrienden van uhrforum.de die zich blijkbaar al eens over exact dezelfde vraag hebben gebogen:
Het gaat om het gangwerk Hanhart 126 SC, dat op de website van dr. Ranfft niet vermeld wordt, maar wel in het naslagwerk van Engelkemper.
Er is blijkbaar nergens een afbeelding te vinden van de brugzijde van dit uurwerk.
Hanhart GmbH & Co. KG is een Zwitsers-Duits uurwerkbedrijf dat in 1882 werd opgericht door Adolf Hanhart in Dissenhofen, Zwitserland. In 1902 verhuisde hij zijn bedrijf naar Schwenningen, Zuid-Duitsland. In 1924 bracht Hanhart zijn eerste stopwatch op de markt, en korte tijd later werd het assortiment uitgebreid met zakhorloges en polshorloges.
Vanaf 1932, na de dood van zijn vader, concentreerde Wilhelm Julius Hanhart zich op de productie van ebauches. In 1938 kwam de eerste eenknops-chronograaf met kaliber 40 in serieproductie; pilotenchronografen volgden in 1939. In de daaropvolgende jaren concentreerde Hanhart zich op de productie van precisietijdmeetinstrumenten.
Vandaag de dag produceert Hanhart chronografen en stopwatches in zijn werkplaatsen in Gütenbach, Zuid-Duitsland. Het hoofdkantoor van het merk bevindt zich nog steeds in Dissenhofen, Zwitserland.
Ik wil iedereen die hier op HF hielp met zoeken van harte bedanken!
9 likes
Leuk topic @Onrust. Hoewel ik niet zo met vintage bezig ben heb ik met plezier je speurtocht gevolgd. Cool dat je het uurwerk ook gevonden hebt 
1 like
My pleasure!
1 like
Dat bleek uiteindelijk maar weer eens te kloppen, Maurits! Het blijft natuurlijk wel een indrukwekkende database.
Die je misschien kan aanvullen…
1 like
Ik stuur een mailtje naar dr. Ranfft! Zijn mailadres staat op de website zie ik.
1 like
Eens je een naam hebt is het wat makkelijker om plaatjes te vinden 
Kaliber 126 SC is dus een door Hanhart zelf ontwikkeld uurwerk, dat waarschijnlijk met verschillende aantallen juwelen en verschillende brugvormen is geproduceerd en aan verschillende, voornamelijk Duitse fabrikanten van horloges werd geleverd die ze in een kastje staken.
Mijn Ancre heeft blijkbaar heel wat neven en nichtjes…
///
///
///
///
5 likes
Goed gevonden, altijd leuk zo’n speurtocht
Tussen de exemplaren die je gevonden hebt zie je trouwens ook versies die wel zo’n plaatje over de lagerstenen hebben 
1 like